Zaterdag 22 februari

De wekker staat op 03:00 uur maar we zijn al eerder wakker. Nog even koffie en chocolademelk klaar maken, een cracker naar binnen werken en dan gaan we op kwart voor vier op pad. Verbazingwekkend hoeveel verkeer er zo vroeg al op pad is. De Brenner vooral is erg druk. Door werkzaamheden moeten we op enig moment met alle vrachtverkeer op slechts één rijbaan, Dit schiet niet echt op. Om de Duitse grenscontroles bij Kufstein te vermijden gaan we via de Fernpas. Ook hier heel veel drukte, maar we komen in ieder geval nooit stil te staan. IN de afdaling van de Fernpas hebben we het geluk om achter een bestuurster te komen die grote moeite heeft om af te dalen in het donker. Meestentijds houdt ze een snelheid aan van max. 30 km per uur maar geregeld gaat dit naar net 20 km. Werkelijk tenenkrommend als je nog bijna 1000 km voor de boeg hebt. In de eerste 5 uur hebben we het respectabele aantal van 260 km afgelegd. Je moet er niet aan denken hoe dit geweest zou zijn als je zoals gebruikelijk om 06:00 uur was vertrokken.

Eenmaal op de Autobahn schiet het ondanks de ook hier vrij drukke toestand goed op. We bellen ons overnachtingsadres af, omdat we denken wel in één ruk door te kunnen. En dat lukt inderdaad. Om 06:45 rijden we de oprit thuis op. Onderweg heeft Arp Chinees besteld bij Kota Radja en we sluiten een geweldige vakantie af met loempia’s etc.

Vrijdag 21 februari

De laatste dag alweer. Wat hebben we een fantastische week gehad. Iedere dag stralende zon en bijna geen wind. Even afkloppen, maar tot dusver ook geen rare ongelukken. Er zijn stukken op de piste waar het best druk is. Jammer genoeg komen ook steeds meer Hollanders deze kant op en daar wordt de sfeer niet bepaald beter van.
Vandaag gaat de jeugd skiën op Monte Pana. In voorbije jaren vaak het vaste uitgangspunt van onze tochten. Saakje en ik gaan in de auto die kant op. Het altijd lastige steile toegangsweggetje is deze keer mooi schoon, dus we zijn zomaar boven. Het is ook hier druk en we vinden gelukkig het laatste vrije plekje op de parkeerplaats. Zoals op zovele plaatsen is de parkeerautomaat strategisch zo geplaatst dat je het schermpje bijna niet kunt lezen. In mijn enthousiasme druk i iets te vaak op de +-toets. De kosten bedragen hierdoor € 7. Voor € 3 had ik ook de hele dag kunnen staan.
We treffen de skiërs op het terras van het Sporthotel Dolomites en we schuiven aan voor een drankje. We vermaken ons uitstekend. Het is hierboven eigenlijk heet te noemen. Als de sportievelingen weer op pad gaan, wachten wij één afdaling af en gaan dan richting appartement. Het meeste is al ingepakt dus we gaan lekker rustig in de zon zitten te lezen.
We halen een paar pizza’s bij de overburen en vervolgens vroeg op bed

Donderdag 20 februari

Het jongere deel van de familie heeft het plan opgevat om vandaag de Sella Ronda te gaan skiën. Een iconische skitocht die door 4 verschillende gebieden voert met verschillende imposante bergtoppen en een lengte van ruim 40 km.. Een hele opgave voor Jelte en Yfke dus er wordt opnieuw vroeg gestart.,

Omdat wij beiden langzaam maar zeker de pijntjes in ieder gewricht voelen kruipen, besluiten wij om vandaag eens met de auto de omgeving te verkennen. We rijden eerst via Colfosco naar Corvara. We rijden in werkelijk een onwerkelijk fantastisch landschap. Welke kant we ook opkijken, het sprookje blijft aanwezig. We rijden verder naar Arabba en besluiten een bakje koffie te nemen in een van de meest bekende restaurants in de omgeving Mikey’s Grill. We zien op de Life 360 app dat Arp Cs nog maar 10 km vans verwijderd zijn. Dus we besluiten te wachten op hun komst. Vervolgens eten we gezellig met elkaar waarna zij hun weg vervolgen wij weer in de auto stappen. Na bijna 80 km alleen maar haarspeldbochten rijden komen we weer in Selva. Ik tank de auto nog even vol, zodat we zaterdag een heel eind Duitsland on kunnen komen zonder te tanken. Als Arp, Bianca en de kids aan het einde van een hele lange dag weer bij het appartement arriveren, ontglipt Yfke even aan de aandacht. Voor ze het weten zit ze al weer in de lift. Ze had nog niet genoeg aan ruim 7 uur op de ski. Een echte liefhebster.

Woensdag 19 februari

De dagen hier vliegen om. De nachten ook overigens. Arp, Bianca, Jelte en Yfke zijn al om goed half negen in de lift gestapt. Ze willen vandaag boven op Dantercepies skiën en hopen zo ge grote boekelsproducerende massa voor te zijn. Saakje en ik drinken eerst even rustig koffie en gaan dan met de bus naar Ortisei. We denken net te laat te zijn voor de bus, maar zien tot onze blijdschap deze toch nog aankomen. Even een paar snelle stappen en we zitten. “In de verkeerde bus”Deze gaat nier verder dan hotel Dosses in Santa Cristina. Omdat het zeker nog een kwartier duurt voordat de bus naar Ortisei arriveert, gaan we even naar de Conad. We kunnen ook hier de zuurkool niet vinden maar bij navraag blijkt het vaatje onder de toonbank bij de bakkerijafdeling te staan. Na een uitgebreide uitleg over de Sauerkraut gebruikjen in het Sud Tirolerland zijn we precies op tijd weer bij de halte om de bus naar Bolzano te pakken. We wandelen eerst ven wat in Ortisei en besluiten uiteindelijk toch maar richting Val d ‘Anna te lopen. Het wandelpad door het bos is veranderd in één gigantische glijbaan en omdat we geregeld vrij steil omhoog en vervolgens weer naar beneden moeten besluiten we om via de naastgelegen weg te gaan. Het is en blijft een fikse wandeling, maar de beloning is er dan ook naar. Heerlijk in de luie stoelen met waarschijnlijk de lekkerste Apfelstrudel ooit. We halen op de terugweg nog even wat Kasseler Rib en speklappen voor in de zuurkool schotel. Het was weer een prachtige dag. ( PS. Ik schrijf alleen nog iets over het weer wanneer het minder dan een dikke 10 scoort)

Dinsdag 18 februari

Na opnieuw een uiterst verkwikkende nachtrust en een heerlijk ontbijt, staan Arp, Bianca en de kids reeds om half negen op de ski’s om vandaag weer nieuwe pistes te ontdekken. Wij gaan na de koffie met de bus naar Ortisei vanwaar wij met het treintje omhoog gaan naar Reschiesa. Het is iets kouder dan gisteren. Toen we van bed kwamen was het – 11 C. Maar er is opnieuw niet een wolk die het waagt zich te vertonen. Kaiserwetter zoals met in Oostenrijk zegt. We wandelen een paar uur door een sprookjesachtig landschap in alle rust en stilte. We lunchen bij Rifugio Reschiesa en zitten daar heerlijk in het zonnetje met een warme schapenvacht in de rug. Hier doen we het uiteindelijk voor

Maandag 17 februari

Het belooft vandaag een mooie dag te worden. Het is bijna windstil en de hemei is blauwer dan blauw. Je moet het gezien hebben om het te geloven. We halen traditiegetrouw met zijn vieren even broodjes en vleeswaren etc.bij de Spar en genieten van een reichhaltiges ontbijt. We vermaken ons weer even op het bankje bij de skipiste waar we zien hoe de jeugd elke afdaling sneller maakt.Als zij rond het middaguur besluiten om het hogerop te zoeken, gaan wij even vlees halen bij de slager en wat groenten bij de Spar. Vervolgens lunchen wij even bij het appartement om daarna nog eens richting Val Lunga te vertrekken. Er moeten daar nog meer mooie wandelroutes zijn. En inderdaad dat klopt. We wandelen weer hele einden en eindigen uiteindelijk bij Baia Ciampac. Hier genieten we van wat drinken met gebak.
Thuis bereidt Saakje een heerlijke Bonfamme met schnitzels en brengen we de avond in ledigheid door.

Zondag 16 februari

Om 8 uur staan we bij Ski Walter om ski’s en schoenen voor Jelte en Yfke te halen. Dan nog even naar de Spar voor wat verse broodjes. Na de koffie gaan Saakje en ik op zoek naar een wandelroute. In Val Lunga is het imposant genieten. We lopen eerst een stuk in de schaduw waar het echt ijzingwekkend koud is. Dus teruggekeerd en even opwarmen op een bankje in de zon. Vervolgens een route de bergen in op de zuidflank waar de zon nog een beetje schijnt. Een smal pad maar heel goed te doen en vooral heerlijk rustig. Zeker een uur gewandeld zonder iemand tegen te komen. Aan het einde even genoten van een cappuccino met apfelstrudel en daarna terug naar huis.. ’s Avonds eten we bij de Pizzeria Pontives die recht tegenover onze villa aan de andere kant van de straat is. Heerlijk.
Morgen maar weer verder.

Vanaf het eerste moment dat de ski’s onder zijn gedaan dalen ze weer in vloeiende stijl de berg af. Het blijft verbazingwekkend.

Zaterdag 15 februari

We zitten om 7 uur precies aan het ontbijt. Iedereen heeft heerlijk geslapen en we zijn klaar voor de volgende 350 km. Het gaat voorspoedig tot aan de afslag Munchen Sud waar verschillende wegen bij elkaar komen. In feite is het tot ver in Oostenrijk de hele tijd file rijden . Vanaf de voet van de Brenner wordt het een beetje rustiger maar het blijft beduidend drukker dan drie jaar geleden toen we ook in deze tijd op wintersport gingen. Opvallend is het grote aantal oostblok auto’s . En bijna iedereen van deze groep houdt zich niet aan de verkeersregels en rijdt soms echt roekeloos.
Het is trouwens prachtig weer met een staalblauwe lucht en een temperatuur net boven het vriespunt. Omstreeks twee uur bereiken we Selva. Het appartement is al schoongemaakt dus we kunnen er meteen in. Is nog steeds fantastisch. De vakantie gaat nu echt beginnen.

Vrijdag 14 februari

Na twee jaar van onderbreking door verschillende kwalen zijn we dit jaar naar het zonnige en gelukkig koude en sneeuwrijke Italie vertrokken. Vanmorgen om 4 uur ging de wekker en om goed 5 uur reden we Marsum uit. Het eerste stuk rijdt het heerlijk rustig. We gaan een beetje gedwongen door de stremmingen op de Sauerland weer over Kassel. Het is rustig reisweer maar met een beetje wind er bij zijn de tussenstops wel erg koud. Met warme chocolademelk en koffie blijven we natuurlijk wel overeind.

Na een niet geplande tussenstop vanwege een chauffeurswissel nemen we een verkeerde afslagHet schiet lekker op totdat we in de buurt van IngolstadtOm 5 uur bereiken we Pornbach waar ons vaste overnachtings adres is bij Gasthof Bogenrieder. Werkelijk geweldig adres. Zowel om te slapen als om te eten. We zijn allemaal redelijk uitgeput na een lange dag reizen