Voorjaar 2018 Moezel

Maandag 18 juni 2018

Voor het slapen gaan gisteravond hebben we de principe afspraak gemaakt om vandaag de tent etc op te ruimen en dan dinsdagmorgen te vertrekken. Als we om 6 uur de ogen open doen zijn we blij met ons besluit. Een stralende zon en een staalblauwe lucht doen het beste voor vandaag beloven. Als we echter om goed half negen aan het ontbijt zitten trekt de lucht helemaal dicht. We kijken elkaar eens aan en zeggen: “we gaan vandaag” Het opruimen van alles loopt gesmeerd en om goed twaalf uur rijden wij de camping af. Het is opnieuw rustig op de weg en het schiet goed op. We zijn rond vijf uur al bij de La Place in Apeldoorn en eten daar een hapje. Altijd beduidend beter dan de Duitse wegrestaurants.
Om kwart over zeven staan we weer op de oprit.
Mooie vakantie gehad op het gebied van fietsen en rusten. Volgende keer weer een bestemming die minimaal duizend kilometer zuidelijker ligt. La dolce vita ligt ons beduidend beter.

Zondag 17 juni 2018

We slapen lekker uit. Het is een beetje tussendoor weer vandaag. Zo nu en dan zon en dan weer wolken. Het waait stevig. We gaan vandaag een tochtje maken met de auto. De Hunsrückhochweg moet vrij mooi zijn. Valt zwaar tegen. Is gewoon een drukke doorgaande weg met heel veel vrachtverkeer en de nodige zondagsrijders. Zo gauw we er af kunnen verlaten we de weg en gaan richting Traben-Trarbach. Hier is ook het een of andere wijnfeest aan de gang. Het speelt zich allemaal af op een idyllisch pleintje waar de plaatselijke blaaskapel er lustig op los blaast. Iedereen aan de wijn en bratwurst etc.
We wandelen wat rond en kopen een heerlijke pizza.
We rijden langs de Moezel terug naar de camping, waar we ons rustig neergeven en wat lezen.
We kijken even naar de wedstrijd Mexico – Duitsland. De Mexicanen winnen met 1 – 0. Op basi van kansen had het veel ruimer moeten worden. Maar ze speelden het niet goed uit. Uiteindelijk houden ze met het nodige geluk stand.

We denken er hard over om morgen het spul allemaal wat op te ruimen en dan dinsdag richting huis te rijden. Het is de verwachting dat het woensdag en donderdag in Nederland ook mooi weer wordt. Kunnen we lekker in de tuin bezig.

Zaterdag 16 juni 2018

En ja hoor, al weer een zonovergoten dag vandaag. Weliswaar een beetje ochtendmist die blijkbaar bij de omgeving van een rivier past, maar daarna wordt het erg mooi.

Als ik van bakker in het dorp kom zit er plotseling op een meter of 20 een vos midden op de weg. Dan schrik je wel even omdat je het helemaal niet verwacht. Hij schrikt even erg en is zo weer verdwenen in het struikgewas. Dit was na de vos in Engeland de tweede keer dat ik er eentje in levende lijve zag. Prachtig.
We fietsen in eerste instantie naar Mülheim om wat vlees voor op de grill te halen. Vervolgens drinken we cappuccino op een terrasje in Brauneberg. Jammer genoeg zitten de deurtjes van de koek- en taartvitrines nog op slot. We krijgen als troost een niet eens echt lekkere bonbon.
Op de camping is het bij terugkomst best een drukte van belang. Naast ons is een mooie oude caravan geplaatst met typische Duitse campinggasten. We zien de strijd met de voortent rustig een uurtje aan. Als het niet lukt vinden wij het ook best Het komt uiteindelijk klaar. Van de vier mensen blijven uiteindelijk maar twee over. De andere twee moeten even geduld oefenen alvorens ze kunnen vertrekken. De auto ruim vier uur op contact laten staan helpt niet mee aan een vloeiende start.

Om een uur of vijf gaan we richting Piesport daar is volgens de geruchten een Sommerfest. Wij kunnen het in eerste instantie niet vinden en als het dan toch lukt zijn wij mee van de eerste gasten. We gaan eerst maar een wijntje drinken bij Lehnert Veith. En na de nodige keuzestress kiezen we voor een flammkuchen mit Spargel voor Saakje en een Warme Schafkäse mit Senfkrüste voor mij. Het duurt even voor dat we het hebben, maar het is beide heerlijk.
We fietsen nog even langs het brandweerfeest. De sfeer zit er nog niet echt in.
Tegen achten zijn we terug op de camping en gaan maar wat lezen.
Het was weer een prachtige dag

Vrijdag 15 juni 2018

Gisteravond toch weer een paar druppen regen gevallen. Was volgens alle verwachtingen niet de bedoeling. Maar ja… Ik heb het er al eerder over gehad. Weersvoorspellingen.
De temperatuur vanmorgen is weer lekkerder dan gisteren. Tussen de heuvels hangt een vrij dichte mist en het waait helemaal niet. Dus afwachten wanneer we de zon te zien krijgen. Het loopt al tegen twaalf uur als deze doorbreekt.
Eigenlijk zijn we best een beetje toe aan een rustdag. Dus we lezen wat en kijken tussendoor eens even naar wat sport op TV. De camping begint ondertussen best redelijk gevuld te raken. Ook neemt het aantal bewoners van de vaste jaarplekken toe.
De camper die gisteren op de plek naast ons was komen staan trekt ook weer verder. Het blijkt dat deze mensen uit Oudehaske komen. Ze hebben de camper gehuurd om eens te zien hoe het bevalt.
Het is een echt oud beestje. Ik heb even op RDW.nl gezien. Hij is van 1997 en heeft zijn 6e eigenaar.
Ze zijn niet echt 100 % positief. En dat zijn ook de geluiden die we van andere mensen om ons heen horen.
Men mist vooral de mogelijkheid om even een tochtje te maken. En laat dat nu net onze corebusiness zijn. We houden het maar bij een caravan.
Na het eten gaan we nog even een stukje fietsen. Het is heerlijk rustig weer en de zon verdwijnt prachtig achter de heuvels.
Morgen zijn er hier en daar wijnfeesten. We bereiden ons goed voor, dus vroeg op bed…

Donderdag 14 juni 2018

We ontwaken vanmorgen met een heerlijk zonnetje. Het waait nog wel een beetje en de temperatuur blijft toch nog een beetje achter bij de verwachtingen.
Maar het is in ieder geval droog en vrolijk weer. Daarom na twee dagen in de voortent weer ontbijt in de zon. Heerlijk…
We besluiten om eens te proberen via de andere oever van de Moezel Bernkastel-Kues te bereiken.
We moeten hiervoor richting Piesport maar dan bij Minheim de brug over. Minheim is een aardig dorpje. Hier voorbij wordt het echter best een beetje problematisch. Er is
nl. geen fietspad en de weg is best wel erg druk. Na een kilometer of vijf komt er gelukkig wel een stoep waarop wij kunnen fietsen en vanaf Lieser is er weer een apart fietspad.
Het valt ons wel op dat het nu dagelijks drukker wordt met fietsen op alle routes.
In Berkastel-Kuesgaan we even naar de Lidl. Onze koekenpan heeft ernstig last van loslatend tefal. Lijkt ons niet echt gezond dus kopen we een nieuwe.
Op de terugweg kopen me in Mülheim bij slagerij Sopp wat vlees voor op de grill. Tegen half vijf zijn we terug op de camping. Opnieuw 35 km op de teller.
Hier wordt het iedere dag een beetje drukker en daardoor gezelliger.
We eten heerlijk van het vlees en Saakje heeft er polenta bij gemaakt. Een echt feestmaal dus. Rusland wint de openingswedstrijd van het WK in eigen
land. We gaan morgen maar weer een verder kijken

Woensdag 13 juni

We werden wakker met een heerlijk zonnetje. Een beetje meer wind en ook beduidend kouder dan de laatste dagen. De temperatuur bleef de hele dag op een schamele 16 graden hangen. Geen fietsweer dus.
Daarom vertrekken we richting Cochem. Zijn we in het verleden al eens kort geweest. Nu dus eens wat langer rondstruinen. We besluiten om de route langs de Moezel te nemen.
Dit duurt even. Het is trouwens overal opvallend rustig. Wat ook ernstig opvallend is, is het feit dat van de 10 voertuigen die je tegen komt er minimaal 9 camper zijn. Die krijgen ze hier zeker bij de boodschappen. Unglaublich doch.
Onderweg zien we een bord voor een groot Einkaufzentrum. Wij nemen een kijkje. Eerst in het restaurant maar een cappuccino met koek. Voor € 4,75 is dat best lekker. Daarna doen we in de bijbehorende supermarkt de nodige
inkopen. Het is dan inmiddels ook lunchtijd geworden.Allebei een broodje. Saakje met bratwurst en ik Spiesbraten mit zwiebel. Kost toch alles met elkaar maar weer even € 4.00
Het is te ver anders ging je hier iedere dag eten. In Cochem vinden we een parkeerplaats vlakbij het centrum. Het is er verder redelijk druk. Nederlands is de voertaal, maar je hoort ook veel Amerikaans geknauw.
Het was eigenlijk niet zo gek dat we er de vorige keer maar heel eventjes zijn geweest. Binnen het uur hebben we het wel gezien. Nog even een bakkie bij een konditorei en we rijden weer richting camping.

Ook via de snelste route die ook nog eens verrassend rustig doen we er iets meer dan een uur over.
Het zonnetje piept weer even de wolken door en drinken een glaasje met wat chips. Roger Federer heeft zijn eerste partij van het grasseizoen gewonnen. Even zien of hij de finale kan halen in Stuttgart. Dan is hij weer nummer 1 van de wereld. Het worden spannende weken met Halle en Wimbledon op komst.

Dinsdag 12 juni 2018

De verwachtingen komen slechts zeer zelden uit. Tenminste als men droog zonneschijnweer voorspelt. Maar als men regen voorspelt daarentegen kun je de parapluie wel klaar leggen. Gelukkig was het vandaag tussen de buien zo nu en dan wel eens droog. Een rustdag derhalve. Ook niet verkeerd na een week lang fietsen en autotochtjes maken. We lezen wat en gaan naar de supermarkt in Piesport. Daarna lezen we weer wat en nemen een kijkje in een tuincentrum in Brauneberg. Hier ontdekken we dat de prijzen voor planten hier beduidend hoger liggen dan bij ons. Goed nieuws voor Jan de Leeuw derhalve.
We gaan nog maar even een beetje lezen denk ik. Morgen zal het in ieder geval droog blijven met zo nu en dan wat zon. We hebben de banden alweer opgepompt…

Maandag 11 juni 2018

Vanmorgen eerst Ruben gefeliciteerd met zijn achtste verjaardag. Wat wordt het al een kerel onze kleine atleet.
Het waait een klein beetje meer dan de vorige dagen. Maar de temperatuur is nog steeds heerlijk. wij gaan vandaag maar eens een tochtje maken met de auto. Trier ligt op een kilometer of 45 afstand. Dat is dus een aardig doel.
Na enig zoeken vinden we een parkeerplaats vlak bij het centrum. De stad is gezelliger dan dat we ons herinneren. Veel leuke winkels en terrassen. Als we de Porta Negra hebben bereikt begint het te regenen. Eerst een beetje motteren, maar allengs kun je er ook nat van worden. Tijd voor een bakje koffie bij een bakker. We bekijken nog een paar winkels en rijden dan terug naar de camping. Het restaurant waar we wilden gaan eten heeft Ruhetag am Montag. Moeten ze het zelf maar weten.
We eindigen dus maar weer bij Weingut Matthiashof in Wintrich. We eten opnieuw heerlijk. Ook deze keer zitten de nodige locals er te eten. Iedereen kent iedereen en dat geeft een heel leuke sfeer op het terras. Echt genieten.
Alweer een mooie dag vandaag. Het wordt echter wel tijd dat er enige verbetering in het weer optreedt. Want het begint te vervelen dat er iedere avond het nodige water naar beneden komt.

Zondag 10 juni 2018

Het is er gisteravond niet meer van gekomen. Een plotseling opkomende onweersbui met de nodige regen heeft ons weggehouden van het wijnfeest. Jammer.
We horen van iedereen dat het een gezellige boel is geweest. Toen ik vanmorgen op hHier hebben we 15 jaar geleden op de camping gestaan. Het is best weer druk op het fietspad. Gezellig. Op de camping herkennen we eigenlijk niet zo heel veel. We waren vorige keer in oktober en toen een van de weinige gasten.
Nu is het best redelijk vol. Er zijn best mooie plaatsen hier. Alleen de sanitaire voorzieningen op de verdieping lijkt ons nog steeds niet leuk. Wij zijn niet zo van het traplopen.
We fietsen door naar Trittenheim. Dit leek ons op internet ook een mooie camping. En inderdaad. Als we ooit weer naar de Moezel gaan – wat niet echt in de lijn der verwachtingen ligt – gaan we voor deze camping.
Prachtig gelegen en mooie grote plaatsen en ook nog eens keurig netjes allemaal.
We zijn inmiddels bijna 20 km van huis en we moeten ook nog terug. Aan het eind van Neumagen zijn prachtige ligbanken en daar rusten we even uit. Jammer dat er geen schaduw is. We branden hier weg. Anders waren we nu nog niet weer op de camping. In Piesport vinden we een leuk terrasje waar we een wit wijntje en een glas aardbeienmelk nemen. De rabarbertaart maakt het feestje compleet.
Om goed half vier zijn we weer op de camping. Nadal verslaat Thiem en wij doen lekker helemaal niets.

zaterdag 9 juni

Het is vandaag zaterdag. We hebben vannacht geen last gehad van onze nieuwe buren. Dezen hadden hun campers en caravan in een hoekopstelling geplaatst met heel leuk
hun tafels en stoelen midden in. Toen reeds om een uur of vier de halve liters op tafel kwamen vreesden wij het ergste. Viel dus mee.
Het is opnieuw lekker warm weer, een beetje mist en zo nu en dan een waterig zonnetje.
In 1971 zijn we vanuit Valkenburg met een busreis naar de kratermeren van Daun geweest. Dat ligt hier zo’n 50 km vandaan, dus wij besluten om uit nostalgische overwegingen
daar eens te gaan kijken. Het valt niet mee. Daun is een rommelig stadje met veel vervallen industriegebouwen aan de stadsrand en een weinig aansprekend centrum.
Wat ook niet helpt, is dat we er niet in slagen een parkeerplaats op loopafstand van het centrum te vinden.
We besluiten maar gewoon op zoek te gaan naar de kratermeren.
Eerst komen we bij het Weinfelder Maar. Is leuk. we herkennen er weinig van na ruim 47 jaar. Maar het ligt hier al duizenden jaren overanderd, dus er zal wel niet zo veel anders zijn als tijdens ons vorige bezoek.
Vervolgens gaan we naar het Gemündener Maar. Hetzelfde laken een pak natuurlijk. Bij het Waldcafé nemen we omdat we toch in Duitsland zijn een cappuccino. En allebei een stuk aardbeien taart.
Dat wordt dat 18 euro. Doen we niet weer.
Via allerlei romantische bergweggetjes komen tenslotte toch weer bij de Moezel uit. In Mesenich nemen we een kijkje op caming Family Camp. Hier hadden we in eerste instantie gereserveerd. Het is een keurige camping maar waar we voor vreesden komt helemaal uit. Plaats 53 wordt aan 4 kanten omringd door andere caravans. Worden we helemaal niet blij van. De plek waar Leo en Anneke hebben gestaan is overigens mooi gelegen, zonder al te veel buren.
Eenmaal weer op de camping nemen we een kijkje bij het wijnfeest in het dorp. Het moet duidelijk nog even loskomen. We gaan vanavond nog eens langs als de muziek speelt.
Nu even een stukje vlees en een worstje op de BBQ

Vrijdag 8 juni 2018

Het is heerlijk rustig weer als we wakker worden. Gisteravond heeft het redelijk lang vrij heftig geregend. Ik ga op de fiets naar het dorp om broodjes te halen.
Hier op de camping is wel een bestel mogelijkheid, maar we willen ook graag eens wat anders proberen, dus haal ik het liever zelf.
Na de koffie gaan we op de fiets richting Benkastel-Kues. Dit is een dikke 10 km fietsen. Het is vandaag een beetje drukker op het fietspad. We vragen ons af hoe druk het hier in het hoogseizoen is.
Alle Duitsers hebben keurig de helm op.
Eenmaal aangekomen shopt Saakje twee shirtjes bij een Cecil winkel waar het uitverkoop is. In het dorp is het al flink druk. Het is meer terrasjes dan normale winkels en het zit overal vrij vol.
We bezondigen ons weer aan een beetje toeristisch extremisme. In het Duitse wijngebied bij uitstek neem ik een Montepulciano en Saakje geheel in Italiaanse stijl een Eiskaffee.
We eten de meegebrachte broodjes op een bankje aan de Moezel en rijden dan heerlijk rustig terug naar de camping. We geven ons neer in onze LaFuma’s
De camping begint langzaam maar zeker een beetje voller te worden. Ook komt een aantal van de vaste gasten binnendruppelen voor het weekend.
We eten heerlijk spaghetti met tomatengehaktsaus en brengen de avond verder in gepaste rust door. VAKANTIE…..

Donderdag 7 juni

We hebben allebei ietwat onrustig geslapen. Toch enigszins verreisd. Er schijnt een mager zonnetje, maar de temperatuur is uitstekend.
Het lukt om op de naastgelegen staanplaats precies tussen een paar bomen door signaal voor de schotel te ontvangen. We hebben in ieder geval beeld.
We ontbijten rustig en na de koffie vertekken we richting Wintrich. Het is maar een klein stukje maar het fietst heerlijk door de wijngaarden.
In het dorpje ontdekken we een kleine supermarkt. Maar hoe klein ook. Ze hebben alles. Heerlijke broodjes en een volledige slagerij met volop keus. We besluiten om de boodschappen eerst even naar de camping te brengen alvorens we verder gaan fietsen. Vanuit het niets trekt de hemel plotseling dicht met wolken en die trekken zich vervolgens compleet open met regen. Het is al half vier als de neerslag stopt.
Het is dan meteen weer prachtig weer en we stappen op de fiets richting Piesport. Het fietst heel mooi.
In het dorpje op zich is helemaal niets te beleven, maar aan de oever van de Moezel vinden we een alleraardigst terras. We drinken hier een Aperol Spritz
en raken in gesprek met een echtpaar
uit Luxemburg. Zij zijn al een poosje bezig om uit te zoeken of ze droge wijn lekkerder vinden dan extra droge.
Vooral de dame begint alles heel leuk en lekker te vinden. De man werkt in het Europees parlement als communicatiemedewerker. Hij vertelt dat hij
Frans Timmermans tweemaal het parlement heeft horen toespreken. En waar het altijd verschrikkelijk rumoerig is tijdens toespraken is het beide keren muisstil
tijdens timmermans’ woorden. Hij vertelt dat het zo indrukwekkend was dat bij hem de haren op zijn armen recht overeind stonden.
En nu hij het zo vertelt krijgt hij opnieuw kippevel op zijn arm. Een bewijs hoe enorm groot Frans Timmermans is.
De man heeft voor volgende week een inspraakavond georghaniseerd over Europa waarvoor hij Frans heeft uitgenodigd. Hij is nu al helemaal opgewonden.
We gaan terug naar Wintrich en zoeken een plekje om te eten. We kiezen voor Weingut Matthias. Een klein restaurantje waar al een aantal gasten op het terras zit.
Saakje een Riesling Spatlsese halbtrocken en ik kies voor een Spatburgunder. Smaken ook al weer verrukkelijk. Vervolgens voor haar een Winzersteak mit bratkartoffelen en voor mij een flammkuchen mit speck und zwiebeln. We eten allebei heerlijk. Nog een moccacino en een espresso na. Voor 32 euro uit en thuis. Gaan we van de week vast nog een keertje naar toe.
Als het tegen tienen nog een keertje begint te regenen gaan we maar op bed. Heerlijk uitrusten.

Woensdag 6 juni 2018

Het is verrassend vroeg als we de caravan de oprit afrijden. Saakje had om half elf nog een afspraak in het MCL. Gelukkig verliep dit allemaal heel snel en kunnen we om 11.00 uur al vertrekken. We gaan via Venlo en vervolgens de A61 richting Koblenz.
Het is best rustig zo onder het Ruhrgebied langs. Het weer is ronduit geweldig.
Bijna windstil, volop zonneschijn en het waait bijna niet.
Het schiet heerlijk op. We rijden beide 2 uur en Oene rijdt het laatste stuk. Het laatste stuk, waar we de A61 hebben verlaten en overgaan op de A1 wordt het zo mogelijk nog rustiger.
We hoeven slechts 6 km over kleinere wegen om ons doel Camping Georgshof in wintrich te bereiken. De eerste indruk is niet bepaald overweldigend positief. Het is op een groot aantal vaste plaatsen na vrijwel leeg op de camping.
Als ik me bij de balie meld om een wifi wachtwoord te vragen krijg ik te horen dat erop de camping geen wifi beschikbaar is. Als ik dan vertel dat dit wel op hun website staat zeggen ze dat dit alleen voor de onmiddellijke omgeving van de balie geldt. Dus geen ziggo go op de tv. Maar we hebben gelukkig de schotel en satelliet ontvanger bij ons
Alleen verhinderen de hoge bomen elke signaal ontvangst. Back to basics dus. Maar we gaan morgen wel even op zoek naar een andere camping.