Donderdag 29 juni

De dag begint werkelijk hectisch. Als ik om 8 uur de voortent uitkom om naar de bakker te gaan tref ik onze buurman die gisteren is aangekomen helemaal in paniek aan. Er is iets helemaal mis met zijn echtgenote. Dus ik in volle sprint met mijn manke been naar de receptie. De medewerkster komt even later en dat lijkt uren naar de tent. Ik had net de telefoon gepakt om 112 te bellen toen zij dit ging doen omdat er natuurlijk veel in het Italiaans moest worden uitgelegd. Binnen een twintig minuten arriveert eerst een auto met twee doktoren en even later een ambulance . Het blijkt dat de vrouw, ze is 30 jaar, een toeval heeft gehad. Ze weet niet waar ze is, ze herkent haar man niet en ze weet ook niet dat ze zwanger is. Ze gaat even later met de ambulance naar het ziekenhuis in Trento.

Geert en Hillegonda vertrekken weer richting Marsum. Ze hebben deze week als zeer mooi ervaren. Ze appen later dat ze op dew Brenner wel even in een opstopping zijn beland maar de Fernpas rustig was. Wij besluiten vrijdagmiddag wel welke route wij gaan rijden.

Wij staan op nummer 603. De Duitse camper die op 602 staat en tot zaterdag heeft gereserveerd blijkt te gaan vertrekken. In de receptie lukt het mij een ruil te bewerkstelligen. Dus wij de voortent er voor weg en met de mover naar de naastgelegen plek. We besluiten de voortent niet meer op te zetten. Voor morgen voorspellen ze geregeld buien dus dan zouden we de voortent vanavond toch al afbreken. We zetten de zonneluifel er voor want enige schaduw is toch weer gewenst

We koelen in het zwembad even lekker af van alle geleverde inspanningen..

Tegen zes uur komt de buurman terug uit het ziekenhuis. Zijn vrouw heeft haar geheugen weer terug maar men vertrouwt het niet helemaal. Alle bloedwaarden zijn goed en ook de baby lijkt okay te zijn. Ze is 13 weken zwanger en is vooral hierover erg bezorgd. Na alle onderzoeken komt men tot de conclusie dat het waarschijnlijk een epileptische aanval is geweest hoewel men het zo niet mag noemen omdat het eenmalig is geweest. Het schijnt zich in beide hersenhelften te hebben afgespeeld. Vreemd. Ze gaat zo spoedig mogelijk in de ambulance naar Nederland. Hij moet dan alleen in de auto terugrijden.

We eten vanavond maar weer eens bij de tent. Nasi alla Saakje. Ouderwets lekker

Woensdag 28juni

Het is een ietwat koelere morgen. Links en rechts een klein wolkje maar de zon pipt er toch ook al weer tussendoor. We gaan met elkaar naar de markt in Borgo. Het is voor Geert en Hillegonda alweer de laatste dag. De tijd vliegt hier werkelijk voorbij. Het is op de markt een stuk rustiger dan vorige week. Al wandelend en keuvelend gaat de tijd ook hier weer redelijk snel voorbij. Het is tegen twee uur als we aanschuiven op ons favoriete terras bij de Bicigrill. Deze keer eens geen piadino maar gebakken aardappelen, een heerlijk broodje porchetta, kippenpootjes en mozzarellassticks. Het smaakt allemaal weer bijzonder lekker. Terug op de camping gaan we even lekker in de rust. De temperatuur is inmiddels weer opgelopen tot 35 C en dan is zo’n 35 km fietsen en uitgebreid lunchen toch wel erg zwaar. Om een uur of vijf gaan we nog even op de fiets het dorp in. Hillegonda is nog steeds, of eindelijk opnieuw, op zoek naar een cadeautje voor Franke. Het gisteren in razende vaart in Trento gekochte exemplaar blijkt toch een miskoop. Ze slaagt. We spreken af om vanavond in “Europa”te eten. Dit blijkt een uitstekend restaurant te zijn. Geert neemt een Ribeye en wij drieen een pizza. Echt heerlijk en dat gekoppeld aan de werkelijk geweldige atmosfeer maakt het een zeer geslaagd etentje. Voor wie ooit op vakantie naar Caldonazzo gaat is dit een regelrechte aanrader. Doen

Dinsdag 27 juni

We gaan op deze dag die opnieuw ernstig warm lijkt te worden naar Trento. Dit is de hoofdstad van de Provincie waar we zitten en we zijn er een paar jaar geleden ook een paar keer geweest. Toen ook eens geprobeerd met de auto maar het was wel heel erg lastig om daar een parkeerplaats te vinden. Dus met de trein. De treinreis kende overigens ook nog wel de nodige hindernissen We waren gistermiddag even wezen kijken vanaf welk perron de trein zou vertrekken. Binario 1. Kon niet missen. Toen we vanmorgen aankwamen en een daar aanwezige local vroegen wist hij zeker dat het Binario 2 was. Dus wij via een onderdoorgang naar spoor 2. Daar aangekomen was er een zeer onduidelijke mededeling via de luidsprekers. Voor zover ik begreep moesten we toch naar nr. 1 Er zat ook nog een Italiaans meisje te wachten. Ook zij begreep naar spoor 1. Geert en ik snel via de trappen en Saakje en Hillegonda met de lift onderweg naar de andere kant. Halverwege de tocht hoorden we weer dat er opnieuw een cambio had plaatsgevonden. Dus terug. De dames zaten nog in de lift dus van buiten roepen dat ze meteen weer naar de andere kant moesten. We kwamen in de trein en uiteindelijk ook in Trento. Prachtige stad.

We drinken even koffie op Il Piazza di Duomo. Heerlijk alleen wordt onze smaakbeleving enigszins verpest door een wagentje van de stadsreiniging. Vervolgens slenteren we langs vele oude kerken en mooie oude gebouwen. We gaan ergens in een nauw zijstraatje lunchen op een terrasje in de schaduw. We bestellen alle vier een pizza, maar krijgen iets compleet anders. Het blijkt een soort focaccia in een pannetje te zijn. Maar eerlijk is eerlijk. Overheerlijk.

We gaan maar weer ens onderweg naar de camping. De trein zou volgens plan om 5 over het uur vertrekken. Na lunch was het nog geen half twee toen de dames nog even een beetje wilden shoppen. Het was uiteindelijk al 10 voor twee toen we richting station vertrokken met als restrictie overigens dat Hillegonda nog even iets voor Franke moest kopen. Het werd vanzelfsprekend spannend. Op het laatst had zij de winkel gevonden en gingen Saakje en ik vooruit want onze snelle dagen liggen ver achter ons. Toen we op het station aankwamen hadden we nog 5 minuten om ons perron te vinden en onze kaarten te scannen. Staat er op de borden dat onze trein niet gaat. Saakje vraagt iemand in een overal die er lijkt te werken. Inderdaad we moeten met de bus. Maar ze vertrouwd hem niet want hij heeft maar 3 tanden in de mond. Inmiddels hebben we nog twee minuten tot tijdstip van vertrek. Geert en Hillegonda arriveren ook op het station. Ik klamp een conducteur buiten dienst aan en die wijst eveneens naar de bus. Een korte edoch felle sprint en we zitten. Vreemd genoeg komen we op precies dezelfde tijd in Caldonazzo aan zoals we dat met de trein gedaan zouden hebben. Het mooie van dit verhaal dat alle openbaar vervoer in Trentino voor ons gratis is.

Na al deze belevenissen duiken we even het zwembad in om af te koelen. Over de bergen komen enige in onze ogen dreigende wolken over de bergen. En inderdaad. Omstreeks half acht begint het enigszins te spetteren wat op enig moment overgaat in een echte bui. De temperatuur daalt een paar graden en het waait stevig. Om half negen – het moment van typen – is het overigens al weer droog. Morgen maar weer eens even kijken

Maandag 26 juni

Als we van bed komen zo rond 8 uur is het al tegen de 30 C. Het beloofd dus een slome dag te worden. En ik durf wel te zeggen dat die belofte is uitgekomen. Toch regel ik tussendoor nog een paar dingen. In de eerste plaats krijg ik even uitgelegd hoe de Trentinokaart werkt. Hiermee kun je gratis of met grote kortingen dingen in de regio doe. Een van de voordelen is dat je gratis met het openbaar vervoer kunt. Morgen gaan we naar Trento. Gratis dus. Verder heb ik geregeld dat we een dag langer op de camping kunnen blijven. We willen graag op zaterdag en zondag rijden, maar blijkbaar heb ik bij het reserveren een foutje gemaakt waardoor onze vakantie al op vrijdag afloopt. We kunnen nu echter op vrijdag op een lege plaats gaan staan en tot zaterdag blijven.

We komen vandaag niet veel verder dan even naar de groenteboer en uitzoeken hpe een en ander op het treinstation werkt. Na het avondeten, gelukkig is de temperatuur gedaald naar 30 C fietsen we even een stukje langs het meer. Op de terugweg komen we Geert en Hillegonda tegen en we besluiten om met elkaar een ijsje te gaan eten. Grote coupes, de een nog lekkerder dan de ander. Morgen weer een dag

Zondag 25 juni

Een heerlijke morgen opnieuw. We hebben besloten om het vandaag een beetje rustig aan te doen. Dus ontbijten en dan maar weer even lezen, koffiedrinken en dan opnieuw maar even lezen en zo kom je de morgen wel door. We fietsen nog even naar de supermarkt om wat groenten voor in de bami die we vanavond gaan eten. Zo rond half een kan ik het eigenlijk al niet meer aanzien. Ik spring ondanks de vrij hoge temperatuur op de fiets en ga richting Sant Giuliano. We komen geregeld langs dit dorpje maar laten het altijd links of als we van de andere kant komen rechts liggen. Het is een vrij lange en vrij steile klim. Dus maximale ondersteuning en lichtste verzet en trappen maar. Het kost de nodige zweetdruppels maar ik kom zonder te stoppen boven. Niets behalve een klein kerkje en een kloosterschool plus een enkele woning. Maar weer naar beneden dus. Hier weer lekker tot rust komen bij een broodje met Porchetta, Si Delicioso. Het zwembad zorgt weer voor de nodige verkoeling. De dag is voorbij gevlogen en de avondtemperatuur is heerlijk om lekker buiten zitten. Genieten

Zaterdag 24 juni

Het heeft heel hard gewaaid vannacht. Dit heeft er in geresulteerd dat de hemel helemaal schoon is en dat alles weer fris en helder lijkt. Het is iets frisser dan anders maar tegen koffietijd is het toch al weer 30 C. We gaan vandaag nog maar eens op de fiets naar de markt in Pergine. Geert en Hillegonda zijn daar nog niet geweest dus wij gaan in principe mee als gids. Daarom is het wel aardig dat we ons al redelijk snel verfietsen – is dat een woord? – waardoor we weer door een in Saakjes ogen eng tunneltje moeten en dan weer een heel stuk terug moeten naar de markt.

We beginnen met een bakje koffie in il Giardino di Osteria al Moro. Het blijft ons verbazen hoe veel goedkoper dan Nederland hier alles is. Cappuccino kost € 1,50, Geert zijn Americano € 1,20. En het is nog lekker ook. De markt levert verder niets op dan een paar stukken kaas en een gegrilde kippenpoot voor Geert. Zij willen nog wel even naar een terrasje terwijl wij richting camping gaan. Onderweg zien wij een heel gezellig terras met veel schaduwplaatsen en hoewel we eerst zijn doorgefietst keren we toch om en genieten van een heerlijke aperol Spritz met een bakje chips. Als we overwegen om verder te gaan voegen Geert en Hillegonda zich bij ons en nuttigen we nog een glaasje en met zijn vieren een pizza Margherita. Terug op de camping is het goed toeven in de lafuma en orpheus sluit ons al snel in zijn armen. Eenmaal wakker gaan we nog even lekker zwemmen en vervolgens doen we boodschappen voor het avondeten.
De avond brengen we in alle rust lezend door. We hebben vandaag nog maar eens geconstateerd hoe weinig vliegende insecten hier zijn. Daarom hebben we de hele dag en avond alles openstaan. Er begint nu plotseling het een en ander rond onze hoofden te zoemen en als we binnenkomen blijken vele muggen deze geste ernstig op prijs te stellen. Een kwartiertje wapperen met de vliegenmepper lost ook dit probleem weer op.

Vrijdag 23 juni

Een heel ander begin van de dag. Het waait vrij hard en dreigende wolken komen van alle kanten op ons af. Het rommelt in de verte en we zijn op het ergste voorbereid. Er is voor de regio Code Geel afgekondigd. Hoewel het rondom soms helemaal zwart wordt houden we het wonderlijk genoeg droog en wat ook niet onbelangrijk is: De hemel kleurt steeds vaker blauw en ook de zon krijgt steeds meer ruimte. Na de middag fietsen we met zijn vieren richting Borgo. Het begint weer lekker warm te worden. Na een goede 10 km besluiten we om te keren en bij de Bicigrill een versnapering te halen. Opnieuw lekker. We besluiten om vanavond eens buiten de deur te gaan eten. Saakje heeft een veelbelovend restaurant gevonden ergens boven Pergine. Ik wilde wel dat ik heel positieve verhalen kon vertellen maar helaas. Het hield beslist niet over. De inrichting niet, de bediening niet en het eten zeker niet. De tocht er naar toe was mooi. De navigatie koos om duistere redenen voor de toeristische route en er waren best aardige haarspeldbochten bij, terwijl de straten geregeld niet helemaal geschikt waren voor de breedte van de auto. Maar we zijn er gekomen. Onderweg ontdekten we dat er ook een vrij brede weg naar het dorp voerde. Niet als aanrader maar als waarschuwing nog even het adres van dit restaurant : https://www.laminieradeisaporimocheni.it/

Donderdag 22 juni

Het is vandaag opnieuw drukkend warm. We gaan na de koffie op de fiets om te zien of de fietsroute rond het Lago di Levico kunnen ontdekken.

We hebben het al eens eerder geprobeerd maar veel verder dan het centrum van Levico komen we niet. Ook nu dus weer niet. Dit ondanks de pogingen van een bejaarde man die in zijn tuin bezig is. Als ik hem de kaart laat zien gaat hij eerst naar binnen om zijn leesbril te halen. Het mag niet baten. We komen op de doorgaande weg uit met best wel wat autoverkeer. We kijken nog even in het centrum van het stadje waarvoor je een hele lange steile helling moet beklimmen. Het lukt. We plukken op de terugweg een bosje bloemen voor op tafel en rond half twee zien we Geert en Hillegonda de camping oprijden. Ze hebben een heel leuk huisje waar ze zich moeiteloos een week kunnen vermaken. Zelfs Hillegonda waagt zich aan een duik in het zwembad. We fietsen even met zijn vieren naar het dorp om boodschappen te doen.

Woensdag 21 juni

Het is vandaag markt in Borgo. Dus we stappen even over 10 uur op de fiets. Het is een kleine 17 km fietsen door een prachtig landschap langs het riviertje de Brenta. Het is warm en drukkend. Het is vrij rustig op het fietspad. Borgo is een prachtig authentiek dorpje met veel oude gebouwen.

De markt is zoals altijd voor ruim 90 % kleding. Natuurlijk drinken we ergens een cappu en maken opnieuw de fout om er ook gebak bij te bestellen. Ze maken heerlijke pizza’s maar gebak: Ho maar. Om 12 uur sluit de markt en we gaan rustig richting camping, De temperatuur is nog een paar graden gestegen. Onderweg krijgen we plots het plan om een van de dorpjes langs de route te bezoeken. Roncengo ligt vrij hoog maar we beginnen vol goede moed aan de beklimming. Jammer genoeg houdt al vrij spoedig het fietspad op en moeten we verder op de smalle autoweg. Doen we niet, We draaien om en gaan richting camping. We koelen even lekker af in het zwembad en gaan aan het eind van de middag nog even naar de supermarkt. We hebben al weer een heerlijke dag gehad.

Dinsdag 20 juni

Vandaag dan maar op stap aan de andere kant van de weg. Koers richting Riva sul Garda hoewel we niet denken at we zover zullen komen. Maar we overtreffen onze eigen verwachtingen en gaan zeer voortvarend door het prachtige landschap. Het is druk op de weg. Dat wel. Eenmaal aan de oevers van het Lago di Garda besluiten we om deze keer richting Limone te gaan. Wat is alles hier compleet veranderd. Allemaal nieuwe wegen en tunnels. We herkennen eigenlijk niets meer terug. Hoe dichter we bij .Limone komen hoe drukker het wordt. Het blijkt nl markt te zijn. Na een eerste vruchteloze poging om een parkeerplak boven het dorp te vinden dalen we af naar de oevers cvan het meer en begeven ons in een parkeergarage. Normaal niet ons ding in zuidelijke landen omdat de plaatsen daar vaak niet echt groot zijn. Deze parkeergarage blijkt echter een grote uitzondering. We vinden een plekje op de 2e verdieping. De opritten omhoog zijn overzichtelijk en ruim. Op de markt is het erg druk. Het is ook overduidelijk een ander soort publiek dan aan het Lago di Caldonazzo. Wat een verschil. Ook in prijzen op de terrassen. Waar we in de omgeving van Caldonazzo verrast worden door de lage prijzen, schrikken we hier van de hoogte. En verbazingwekkend genoeg zitten alle, en dat zijn er zeer vele, terrassen vol.Op het laatst vinden we een stukje van de boulevard af een plekje waar we wat kunnen eten en drinken. Vanwege de steile beklimmingen en afdalingen besluiten we om Limone maar weer achter ons te laten. Als we in de lift stappen in de parkeergarage blijkt het gebouw maar liefst 8 verdiepingen te tellen.
We rijden richting Torbole en worden eigenlijk onaangenaam verrast door alle schreeuwende nieuwbouw hotels en glanzende residenties. Wat was het vroeger allemaal liefelijk en knus. We verpozen enige tijd aan de boulevard en drinken iets bij Cafe Beust. Het rode gebouw op de foto.Het is iets minder helder weer dan de laatste dagen. Het voelt allemaal een beetje vochtig en klam terwijl de temperatuur nog steeds boven de 30 blijft. Als we op de camping komen hebben we toch weer meer dan 160 km gereden. We gaan lekker luierend de avond in.

Maandag 19 juni,

We hebben een plan. We gaan vandaag een tocht maken met de auto aan de andere kant van de autostrada. Broodjes gesmeerd voor onderweg en we zijn er klaar voor. Saakje moet alleen nog even de lenzen erin doen. Geen water. De pomp maakt wel lawaai maar pompt helemaal niets op. Inspectie leert dat de plastic schoepjes zijn afgebroken. Iets met plastic en levensduur. Bij de receptie weet men gelukkig een campingshop in Calceranica. Dus wij met de pomp daar naar toe. Ze hebben precies dezelfde pomp op voorraad. Op de terugweg nog even langs de Auke Rauwerda van Caldonazzo voor nieuwe kroonsteentjes en vervolgens even een cappu op leuk terras met beslist niet leuke serveersters en daarna bezig met de hermontage van het geheel. Alles werkt naar behoren. Maar dan is het inmiddels te laat om nog een lange tocht te maken. Dus de broodjes eten we als lunch en daarna maar even zwemmen. Dit blijft een verrukking. Om een uur of vijf vertrekken we richting Crucolo eigenlijk best wel ons favoriete restaurant. Het is verder als dat we dachten maar als we om 10 voor 6 binnenstappen zijn we met grote voorsprong de eerste gasten. Hert vuur wordt opgestookt en we eten heerlijk. Gewoon zoals we het hier gewend zijn. Als we zitten te eten barst er plotseling een enorme stortbui los en er is ook wat bliksem en donder toegevoegd. We eten er niet minder lekker om. Op enig moment komen er toch nog twee gasten binnen. Waar we andere jaren overal Friezen troffen zijn dit de eerste twee die we zien. Ze waren hiet in 1996 ook een keer geweest en vonden dat het vanuit historisch besef nodig was om de tocht nog maar eens te ondernemen. Verder konden we er helemaal niets uit trekken. Ze kwamen uit Dokkum dus dat geeft een indicatie.

Ter afscheid krijgt Saakje nog een Cafe en ik een heerlijke grappa. Even een sprintje naar de auto want het stortregent nog steeds. Nauwelijks een kilometer in de afdaling stopt de regen plotseling helemaal. Even verder is de weg helemaal droog en heeft het helemaal niet geregend. De temperatuur is wel sterk gedaald. Toen we aankwamen was het 30 C en nu is het onderaan de berg nog maar 15.5 C. Een paar kilometer verder stijgt deze weer snel naar 25 C. Morgen maar weer eens zien

Zondag 18 juni.

We beginnen de dag zoals al sinds mensenheugenis op zondag met een lekkere croissant met verse aardbeien. Het kan thuis niet altijd maar hier zitten we in de opkomende zon te genieten. We gaan vandaag maar eens met de fiets richt Borgo. Een mooie fietsroute langs de Brenta en het eerste stuk door de appelboomgaarden. Het is naar Italiaanse zondagsgebruiken helemaal niet druk op het fietspad. We fietsen tot ergens halverwege. Hier is op een punt waar 8 jaar geleden nog helemaal niets was een pizzeria compleet met terras verrezen. We houden ons in en besluiten op de terugweg ons vaste rustpunt De Bicigrill ter hoogte van Levico te bezoeken.

Zaterdag 17 juni

Ik wil het nu eens niet meteen over het weer hebben. Maar over de complete rust die hier ‘s nachts heerst. Je hoort echt helemaal niets en het is ook heerlijk donker. Dus we slapen geweldig. ( als ik even nadenk vrees ik dat ik gisteren ongeveer dezelfde opening had. Morgen weer eens iets anders bedenken.) We worden altijd gewekt door het zingen van talloze vogels. En dan nu het weer: Ronduit geweldig. We zeiden vandaag nog tegen elkaar dat we, als we niet hadden gereserveerd waarschijnlijk thuis waren gebleven op basis van de weersverwachting. En nu: in één woord geweldig weer. Staalblauwe luchten en de temperatuur iedere dag rond de 30 C. We genieten volop.

Het is gezellig druk op de markt met zoal gebruikelijk in Italië een overvloed aan kleding. We drinken een cappuccino in de achtertuin bij een restaurant. Er zitten alleen locals en het is er gewoon echt Italiaans gezellig.

Zoals te doen gebruikelijk in Italie wordt er volop getrouwd op de zaterdag. Anna en Giulio vonden het tijd voor een feestje. Dolle pret en volop hoop op een goede toekomst. Als we onderweg rustig op een hekje zitten vraagt een Engelse dame of ze een foto van ons zal nemen. Natuurlijk stemmen we toe.

Na de koffie even naar de Coop voor wat dingetjes voor in de elektrische braadpan wat allemaal heerlijk heeft gesmaakt.

Nu met een goed boek in het licht van de ondergaande zon. Weer een mooie dag geweest

Vrijdag 16 juni

We hebben een heerlijk rustige nacht gehad. Je hoort hier werkelijk niets. Eerst maar even naar de bakker. Lekkere Cereale en Integrale broodjes en een paar Rosette. Totaal € 3,50.

Geen geld in feite. Gisteravond kwam er een locaal verkoopster langs met heerlijke aardbeien. En die smaken vanmorgen grandioos. Na de koffie gaan we even naar de markt . Stelt weinig voor. Heel veel kleding in de ietwat krap zittende Italiaans snit en een verkoper van groente- en kruidenplantjes. Hier is het veruit het drukst.

Daarna gaan we zwemmen. Het is ouderwets rustig in het zwembad en het water is lekker warm.

Donderdag 15 juni

We verlaten ons plekje in Weer en zetten koers naar Bella Italia. Als Saakje nog even wat vuilnis weg brengt hoort ze op de radio van een van de buren dat de STAU für die Innbrücke schon wieder aufbaut. Gisteren hadden we op alle verkeersberichten wel gezien dat het verschrikkelijk druk was richting Brenner met lange files. We hebben gisteravond de tank nog even volgeggooid en een stukje van de route naar de autoweg gereden. Men is hier overal bezig en er staan ook stoplichten. We besluiten even een stukje terug te rijden en dan iets verder op de autoweg te gaan rijden. hel lijkt een gouden greep. Totdat we na 5 kilometer al in de file staan. Het rijdt vrij langzaam door tot aan het begin van de Brenner. Dan wordt het plotseling rustig op de weg. De Brenner valt ook verschrikkelijk mee. Men is wel op hele grote stukken bezig met wegherstel werkzaamheden. We hadden de idee om boven op de Brenner even te stoppen, maar besluiten nog even door te rijden. Het blijft huilen met de pet op als het over parkeerplaatsen langs de autostrada gaat. Pas vlak voor de afslag Trento vinden we een plekje waar we even kunnen wisselen.

We zijn wel weer erg opgelucht als de Tolbadge goed blijkt te werken. Is iedere keer verschrikkelijk spannend als je op een poortje afrijdt. Ging zowel bij het begin als bij het einde goed.

Het is nog ruim voor twaalf uur als we Camping Mario bereiken. We hebben een mooie plaats zonder achterburen bij het sportveld. Het is redelijk warm dus we zetten het spul maar in etappes op. We halen boodschappen in het dorp waarbij we elkaar op zoek naar een supermarkt ook nog kwijtraken. Als ik op Life 360 kijk waar Saakje zich bevindt blijkt dat we ruim 2,8 km van elkaar verwijderd zijn. Strano. Maar na een telefoontje en wat gezoek via Life vinden we elkaar toch weer.

Het lukt even niet om foto’s te plaatsen. De Wifi is heel erg traag en valt er bij iedere afbeelding gewoon uit. Later hopelijk beter

Woensdag 14 juni

Al weer een prachtige dag. In de middag begint het eigenlijk altijd stormachtig te waaien, maar ’s morgens is het vrijwel windstil. We gaan na de koffie maar weer eens naar het fietspad langs de Inn. Blijft heel leuk om te doen. We belanden uiteindelijk in Vomp. Het zoveelste dorp dat weinig te bieden heeft. Maar even buiten het dorp ontdekken we een recreatieplas waar het vrij druk is. In het weekend zal dat nog vele malen erger worden als je het grote aantal parkeerplaatsen en parkeerautomaten ziet. Bij de kantine van de naastgelegen tennisaccommodatie eten we een Bratwurst mit pommes. Gaat er wel in na een mooi stukje fietsen. Op de baan staat een tweetal spelrs duidelijk te maken dat Duitsland binnenkort geen nieuwe Boem Boem hoeft te verwachten. De mannen zouden het nog best moeilijk met me krijgen. Hoop ik.

We beginnen na het avondeten maar eens met het oppakken van alle spullen. We willen morgenvroeg niet te laat vertrekken.Als we alles kant en klaar hebben ga ik me nog maar eens ergeren aan de speelwijze van het Nederlands elftal. Het blijft niet om aan te zien. Even dreigen ze ook nog te gaan winnen. Als Kroatie op 2 – 1 komt vind ik het welletjes en duik onder de wol. Het is uiteindelijk 4- 2 geworden hoor ik de volgende morgen.

Dinsdag 13 juni

Het is stralend weer. Opnieuw gelukkig. Na de koffie gaan we opnieuw op de fiets. Nu richting Innsbruck. Dit is waarschijnlijk net even te ver om te fietsen, maar het Plaatsje Hall in Tirol moet ook de moeite waard zijn. Evenals alle dagen tot nu toe waait het vrij stevig. Gelukkig hebben we op de heenreis voor de wind. Het valt trouwens op hoeveel mensen deze route fietsen. Hij is ook mooi en keurig bewegwijzerd. Hall in Tirol is inderdaad een mooie stad.

Prachtige gebouwen en kerken, maar wel alles steil tegen de heuvel op gebouwd. De kuitspieren worden goed getraind. We ontdekken een gezellige eetgelegenheid waar men een verscheidenheid aan Italiaanse gerechten en Pizza’s serveert. Saakje krijgt een pizza Rucola en ik geniet volop van een Casalinga. Ze smaken heerlijk. We laten allebei geen kruimel over tot groot verdriet van de musjes die op de rand van mijn bord neerstrijken.

De terugweg tegen de halve storm in is een hele uitdaging. Maar we komen tegen drie uur terug op de camping.

Een half uurtje later koelen we lekker af in het zwembad(je) we zijn er met vier personen in en dan is het bijna vol. Maar het is beslist verkwikkend

Maandag 12 juni

We ontwaken weer verkwikt al is het een beetje vroeg. De plaatselijke quasimodo heeft er zin in. Om 6.00 uur laat hij de klokken vrij lang galmen. We hebben heerlijk geslapen. Het is hier echt donker en ook echt stil. We maken er een drukke dag van.

Na de koffie stappen we op de fiets en gaan richting Schwaz. Dit moet een bezienswaardige stad zijn. Valt niet mee. We wandelen een beetje rond en rijden vervolgens weer naar de caravan. Na de lunch stappen we in de auto. We hebben het er geregeld over gehad om eens op vakantie te gaan in het Zillertal. Onze buren in de Poptastrjitte, Hans en Aukje, waren altijd vrij lyrisch over hun verblijf in Mayrhofen waar ze een paar keer op de camping hebben gestaan. Het is ruim 40 km vanaf onze camping, maar we hebben er mooi weer bij. Het Zillertal valt niet mee. En dat komt beslist niet door de prachtige omgeving. Links en rechts liggen de meest idyllische dorpjes tegen de bergwanden geplakt. En de groene weiden met hier en daar ook nog de nodige sneeuw maken het plaatje compleet. Maar….. DRUK. Ongelooflijk. Vanaf het begin van het dal tot aan het einde in Mayrhofen hebben we file gereden. En in Mayrhofen zelf was het ook een beetje overbevolkt. Dus deze bestemming is voorgoed afgevallen. Even verder dan het Zillertal ligt het Alpbachtal met als één van de eerste dorpjes Kramsach. We hebben ook geregeld bedacht om eens naar Camping Stadlerhof te gaan. Dus daar kunnen we ook nog wel even kijken. Camping ligt vrij ver buiten het dorp aan het eind van een vrij steile helling en de entourage doet de plaatjes op hun website ook niet direct eer aan. We gaan weer richting camping. Vlak voor de camping is een pizzeria en we besluiten daar te gaan eten. Jammer genoeg geen levende ziel te bekennen laat staan een pizzabakker. Op de camping besluiten we dan maar wat eten te bestellen. Gaat gemakkelijk. Even bestellen aan de bar en drie kwartier later krijg je een belletje dat het eten klaar is. Smaakte allemaal opnieuw voortreffelijk. We gaan weer niet laat in de rust.

Zondag 11 juni

We rijden om half acht de camping af. Het is druk maar niet te. Alles gaat voorspoedig zelfs de 99 om München heen. Totdat vlak voor Kreuz München Súd alles stilstaat. Wegwerkzaamheden. De 4 banen worden teruggebracht tot 1. Kost ons ruim anderhalf uur. Vanaf dat moment staan er diverse vaders en moeders hun kinderen te helpen bij het plassen.. De nood is duidelijk hoog bij de meeste mensen. Ook staan er geregeld wat oudere heren wat water te lozen. Die rottige prostaten ook.

Pas 10 km voorbij de opstopping vinden we een plaats waar we kunnen stoppen en wisselen. We hebben dan meer dan 4 uur achter elkaar gezeten. Na ongeveer 10 kilometer vinden we een parkeerplaats die niet uitpuilt van de vrachtwagens die op zondag noodgedwongen van de weg moeten. Na een lekkere bak koffie rijden we verder. Het wordt aan onze kant rustiger maar richting München staat het vrijwel stil. En dat wordt nog erger als we de Oosenrijkse grens gepasseerd zijn. De Duitse douane houdt nog steeds vreemdelingen controles. Minimaal 10 misschien wel 15 km lang staat alles stil. Misschien dat we de terugweg wel voor de Fernpas kiezen.

We gaan hierna nog even op verkenning uit op de fiets. De toegang tot de Inn Radfahrweg is gemakkelijk te vinden. We fietsen een stukje in de richting van Schwaz. Vanaf het fietspad hebben we mooi gezicht op de omringende bergen waar nog de nodige sneeuw op ligt

Zaterdag 10 juni

We vertrekken om 6.00 uur precies. Prachtig, rustig weer bij 14 C. De eerste stop na precies 2 uur rijden is bij Bergter Feld West.

Het is inmiddels al 22 C. We rijden via de 54 van Gronau naar Munster. Het is de bedoeling dat we vervolgens via Dortmund naar de A45 Sauerland gaan. Echter Kink in de kabel. Het blijkt dat de Sauerland bij Ludenscheid in beide richtingen is afgesloten. W@e moeten dus een km of 10 terug om de A 44 richting Kassel te pakken. Geen drukke auroweg maar het wegdek is niet geweldig. We tanken in de buurt van Soest. De diesel kost hier 1,92 Dat is wel aan de dure kant dus. Omdat we niet over de Sauerland konden vervalt de mogelijkheid om in Wertheim Bettingen te overnachten ook. Het wordt dus Camping Rangau in Dechsendorf. Wel ruim 100 km verder, maar dan hebben we dat ook maar weer extrta gereden vandaag. We kiezen er opnieuw voor om Wurzburg te mijden dus via het Schweinfurter Kreuz richting Bamberg. Ook hier is het lekker rustig op de weg.

We eten in het restaurant op de camping. Turkse eigenaren dus gegarandeerd lekker. We moeten er even op wachten, maar dat is het zeker waard. Saakje een heerlijke Döner Teller en ik krijg schapenkaas met paprika en olijfolie en vervolgens een te grote maar overheerlijke pide met knoflookworst en gesmolten kaas.We liggen er vroeg in en slapen werkelijk geweldig

Vrijdag 9 juni

Je maakt wat mee vandaag de dag. Wij huldigen al jaren het principe dat je alles goed op tijd klaar moet hebben. Dan kun je de dag voor vertrek rustig de puntjes op de i zetten. En we dachten dat we alles keurig hadden geregeld. Vanmorgen wilde ik even de kaart van mijn satellietabonnement bij Canal Digital activeren. Op onze doelcamping in Italie hebben ze nl satelliet aansluitingen op de standplaats. Ik heb een flex abonnement waarmee je drie keer een periode van 30 dagen TV kunt kijken. Ik heb in 2021 het eerste deel gebruikt dus nog recht op 2 delen. Volgens de Activeer pagina op hun website is er geen kaart actief. Dus bellen want op mijn persoonlijke pagina staat dat ik een abonnement heb voor onbepaalde tijd en inderdaad maar 1 periode heb verbruikt. Dus bellen!

Neen mijnheer Hiemstra u moet alle drie periodes in 1 jaar opnemen. Oooh. En waar staat dat dan? En waarom staat er dat ik een abonnement voor onbepaalde tijd heb terwijl jullie het gewoon afsluiten? Ja, dat is een foutje op onze website. Is bekend. Staat er al jaren fout op. Maar mijnheer Hiemstra als u nu gewoon een nieuw abonnement sluit is toch alles opgelost. Na de vakantie maar eens mee in de slag

Even later ligt er een brief in de bus van de RDW. Uit hun gegevens blijkt dat er met mijn kilometerstanden is geknoeid. In maart stond de teller op 119.000 km en nu bij de beurt van vorige week nog maar op 115.000 km. Ik weet vrij zeker dat hij in maart op 114.000 stond. Dus aan de telefoon met Wensink. Laconieke reactie: “zal wel een gevalletje zijn van een onduidelijk handschrift van een van onze monteurs” Waarschijnlijk wel maar ondertussen staat mijn auto geregistreerd als zijnde een verdacht geval. Hetgeen volgens de RDW een beduidend lagere inruilwaarde tot gevolg zal hebben.