Vakantie Najaar 2017

Donderdag 7 september

We zijn begonnen met het afbreken van de voortent. En rijden heerlijk uitgerust vol nieuwe indrukken weer naar huis.

Woensdag 6 september

We worden opnieuw gewekt door heerlijke zonnestralen door ons dakraam. De zon staat al weer in een geheel blauwe lucht. Het is niet meer echt heet trouwens. De temperatuur hangt zo om de 12 graden als we buiten komen. We fietsen naar Beynac om even wat spul te halen voor op de BBQ. De slager is echter woensdags dicht. We gaan dus vanavond maar weer uit eten. We fietsen nog even bovenlangs naar het kasteel. Het blijft heel imposant.
De middag houden we lekker rustig met lezen en luieren,.
We zoeken via internet of er in de buurt ook boerderijen zijn waar we kunnen eten. Binnen een straal van 10 km blijken er drie ferme auberges te zijn. We gokken maar dat de bovenste de beste is. Ik bel even om te reserveren.
Om kwart over zeven schuiven we aan in Auberge La Combe een kilometer of 3 buiten St Andre d’Allas. Het ziet er goed uit. Ik begin met lekkere rilette en Saakje een stuk Foie gras de Canard. Vervolgens hebben we allebei een lekkere geconfijte eendenpoot en als dessert neemt Saakje tiramisu avec fraises. Ik houd het bij een lekker stuk tarte aux nois. Het is allemaal even lekker.
Het is al echt donker als we buiten komen. En als je op Franse platteland zegt donker dan is het ook donker. De heenweg zijn we via kleine bospaadjes gegaan maar nu kiezen we er voor om de grote weg te houden. We zijn mooi voor 10 uur weer op de camping.
Vannacht van half vijf tot bijna 6 uur de wedstrijd Federer tegen Del Potro gezien. De ouwe meester was niet scherp deze US open. Jammer.

Op basis van de weersverwachtingen besluiten we om vrijdag maar te gaan rijden. Men verwacht t/m maandag veel regen en we zouden toch al op dinsdag en donderdag gaan rijden. Geen nut dus om eerst nog drie dagen in de regen te gaan zitten.

Dinsdag 5 september

We hebben in onze omgeving heel veel kleine rode torretjes. Vanmorgen ontdekken we eindelijk waar ze wegkomen. Er huist nogal het een en ander in de boom naast onze staanplaats.

Vandaag weer eens een trip down memorylane. We zijn naar Rocamadour geweest. Dit is de langste tocht die we deze vakantie gemaakt hebben. Hoewel de temperatuur mooi op 24 C blijft staan wil de zon maar niet volledig doorbreken. Op zich niet erg, want dan blijft het in de auto ook nog enigszins koel. Rocamadour is in de afgelopen 24 jaar eigenlijk niets veranderd. Nog steeds de majestueuze kerk hoog boven alles verheven en de prachtige nauwe straatjes met oude huisjes. Misschien moet ik het niet schrijven, maar we genieten weer geweldig. We lunchen tussen de middag op een leuk terras. Ik heb Saakje vanmorgen afgezet boven bij h et dorp en ben toen afgedaald naar de parkeerplaats in de Vallee. Van daar uit is het een fikse wandeling om weer naar boven te klimmen. We kiezen er daarom nu voor om met Le Petit Train terug te gaan naar de parkeerplaats.

We rijden terug via een alternatieve route. Een beetje langer, maar vooral beduidend rustiger, smaller en ook mooier. We bezoeken nog het plaatsje Gourdon en winkelen bij de LeClerq in Sarlat.

Het is al half zeven als we op de camping terug zijn. We jouwe ús del.

Maandag 4 september.

We beginnen de dag rustig. Het heeft vannacht geregeld geregend. Opnieuw niet meer dan wat motregen, maar je hoort het wel voortdurend.

En het is maandag wasdag. Dus Saakje is wel even bezig. We krijgen al vrij vroeg een appje dat Yfke op school met het hoofd tegen de stenen zandbak is gevallen. Een groot ei siert haar voorhoofd.Het grappige is dat Jelte het niet eens gemerkt heeft. Die ontdekte om 10.00 uur pas dat Yfke er niet was. . Hij vindt het dus nog steeds moai op skoalle.
We gaan na de lunch naar Domme. Ook al weer 24 jaar geleden dat we daar geweest zijn. Saakje poseert nog eens op dezelfde plek als 24 jaar geleden. We herinneren ons er heel weinig tot niets van. Maar dat geeft niets. Het is nog steeds een geweldig mooi plaatsje. Ook de gehele rit er naar toe voert door een wondermooi landschap.

We gaan richting huis via een omweg over Montfort. We willen nl. naar Carsac.
We doen opnieuw een poging om de camping waar we in 1993 hebben gestaan terug te vinden. En guess what. Het slaagt zowaar. De camping is vrij ernstig veranderd. In de eerste plaats is misschien wel 60% van de staanplaatsen vervangen door steriele witte chalets. En ook de indeling is niet meer hetzelfde. De camping is overigens wel heel rustig en de Dordogne vloeit heellangzaam en sereen voorbij. We denken wel dat we onze oude staanplaats hebben gevonden. Maar we durven er geen eed op te zweren.
We besluiten vanavond maar eens uit eten te gaan. Jammer genoeg heeft bijna ieder restaurant dat we passeren maandag rustdag.
We gaan maar weer naar de camping. Saakje maakt een heerlijke carabonara.

Zondag 3 september

Gisteren vergeten brood te bestellen op de camping. En er worden geen extra broodjes gebakken door de eigenaresse. Ik zat dus al weer vroeg op de fiets onderweg naar de bakker. We kunnen hier achter via een hekje de camping af en dan is het maar een stukje. Het is overigens opnieuw prachtig weer, maar wel aan de frisse kant.
We bellen even met Tjerkje op Terschelling. 54 jaar alweer. Waar blijft de tijd.
Na de koffie stappen we op de fiets naar La Roque Gageac. Hier is vandaag een vide grenier. ( in feite een zolderopruiming en nog feitelijker een vlooienmarkt) Veel goedbedoelde rotzooi. We kopen dus niets en stoppen op de terugweg op en klein strandje langs de Dordogne. Even genieten van de langsvarende bootjes. We eten een patatje en gaan dan weer naar de camping.
Hier houden we verder een rustdag. We horen dat het in Volendam verschrikkelijk is fout gegaan. Cambuur heeft gewonnen. Max Verstappen is onderweg weer van alles tegengekomen en toch een puntje gepakt. Straks Bulgarije oprollen en dan lekker voor Heel Holland Bakt.
Het kan vandaag weer niet op.

Zaterdag 2 september

Opnieuw een vrij koude nacht. De thermometer wijst 9 graden aan en onze Engelse buurman in een zeer warme nylontent vraagt al of het goed is dat hij komende nacht bij ons komt slapen. Als we omstreeks half negen Sarlat binnenrijden piept de zon al mooi door de ochtendnevel. Het belooft weer een prachtige dag te worden. Op zaterdag is de grote markt van Sarlat. Het is ook een stuk drukker dan afgelopen woensdag.

Toen waren we de eerste auto op de parkeerplaats. Nu staat er zowaar al eentje.
Naast alle kraampjes met lekkernijen

staan er nu ook veel kledings- en andere uitstallingen. Het is op de markt al een drukte van belang. We genieten opnieuw vooral van Sarlat. Er zijn duizenden mensen op de been, maar je krijgt een heerlijk rustig gevoel als je door het stadje wandelt.
Op de terugweg gaan we via Saint Andre d’Allas. Een mooi oud dorpje. We kunnen de Cabanes van Breuill echter niet vinden.

Terug op de camping genieten we van het heerlijke brood dat we hebben gekocht en ik ga nog even een stukje op de fiets de bergen in.

Vrijdag 1 september

Het is zonder dat we het gemerkt hebben plotseling september. Maar gelukkig wel opnieuw mooi weer. We zijn een beetje laat uit bed gekomen en besluiten daarom niet een te grote tocht te maken. We rijden door een bijzonder rustig gedeelte van de Dordogne. Het komt een paar keer voor dat we zeker 5 minuten geen enkele tegenligger treffen en ook voor en achter ons geen enkele auto zien. We gaan naar Monpazier – zoek het allemaal maar even op op het Internet- een prachtig oud stadje van zeker 800 jaar oud. En het is helemaal in tact gebleven. Vooral het marktplein is zeer bezienswaardig. We lunchen vrij lekker en rijden dan weer terug naar de camping. Verder heerlijk lui geweest. Lekker gelezen

Donderdag 31 augustus

Oef, een beetje vochtig vannacht. Geen zware regen, maar het motterde constant. En van de bomen heb je dan wel zware druppels op de caravan. Niet echt geweldig geslapen dus. Het was vanochtend 14 C toen ik uit de caravan stapte en volledig grijs. Op dit moment, het is nu half elf breekt het zonnetje weer door, dus we stappen zo meteen op de fiets voor een tochtje.

We willen even proberen of het vanavond mogelijk is om de tuinen Marqyessac op de fiets te bezoeken. Daar wordt vanavond voor de laatste keer de tuin verlicht met duizenden kaarsen. Moet een geweldig spektakel zijn. Het gaat wel met de fiets, maar het laatste stukje is toch vrij lastig. We gaan vanavond wel met de auto.
We fietsen rustig door naar La Roque Gageac. Een heel mooi dorpje aan de Dordogne. Hier is het erg gezellig en vooral door het prachtige weer goed vertoeven. Het gehele dorp is in feite in de rotsen uitgehouwen. Ook hoog boven de huizen zie je allemaal tekenen van bewoning. Wij verwonderen ons over een groep mensen die heel hoog boven het dorp op een uitkijkpost staan. Hoe kom je daar in hemelsnaam?
Ik maak nog even een paar foto’s in de buurt van de camping terwijl Saakje het eten klaar maakt. We willen niet te laat naar de tuinen.
Als we tegen 7 uur aankomen zijnde meeste parkeerplaatsen al vol. Ik zet Saakje bij de ingang af en zoek zelf een plekje verderop.
Het is inderdaad erg druk bij de kassa maar verderop verspreidt de massa zich al redelijk snel in de immense tuin. Het is er betoverend mooi.
We genieten van alles. Zowel van de tuinen als van de uitzichten over de omgeving.
We volgen het zo nu en dan steile pad naar Le Belvedere. Het zou volgens het alleraardigste meisje bij de ingang ongeveer een kilometer lopen zijn. We doen er echter zeker drie kwartier tot een uur over. En dan staan we, jawel, op het punt waar we vanmiddag zo verwonder over waren. Op 192 meter boven de Dordogne hebben we een enorm uitzicht over de omgeving.

We blijven even rustig zitten te genieten. Via de andere kant beginnen we aan de lange afdaling, die gelukkig minder steil is. Langzaam maar zeker worden de 2000 kaarsjes ontstoken en klinkt van verschillende kanten muziek. Er is een jazz orkestje, een groep van 4 saxofonisten en we treffen nog een strijkorkest op onze route. Dit alles geeft een romantische sfeer in deze omgeving.
We hebben een mooie avond beleefd.
Terug op de camping zien we nog het laatste gedeelte van de afgang van Nederland tegen Frankrijk maar gelukkig weet Federer na een zware vijfsetter toch van Youzny te winnen.

Sluiten we deze dag toch nog goed af.

Woensdag 30 augustus

Wij zijn er vanmorgen lekker vroeg uit. Het is nl markt in Sarlat en iedereen heeft ons geadviseerd om dan beslist niet naar Sarlat te komen. Wij hebben echter bedacht dat het in de vroege uurtjes wel los zal lopen. We hebben gelijk. We parkeren op een minuut of twee lopen van het centrum. We gaan er gemakshalve van uit dat het parkeerterrein waar we deze week stonden wel vol zal zijn. Ook niet dus. Maar we staan waar we staan en wandelen ruim voor negen uur door het prachtige stadje. Het is een heel gezellige markt. Alle winkels gaan pas om 10 uur open. We moeten dus even wachten alvorens we een nieuwe libelle van bamboe voor Ruben kunnen kopen. Jasper had vorige week een klein ongelukje met het vorige exemplaar. In het stadje ontdekken we dat de immense deuren van wel 10 meter hoog best geopend kunnen worden. Binnen is een overdekte markthal met allerlei specialiteiten uit de regio. Ook op de markt loopt het water je voortdurend om de mond.

Ik koop bij een lederwinkel een schoudertasje. Ik loop de gehele tijd met een fototoestel, een telefoon, een beurs en een bos sleutels in de zakken van mijn korte broekje. Ernstig vervelend. Dit is gemakkelijker, maar het eerste halfuur heb ik zeer geregeld vol vertwijfeling naar mijn beurs gezocht. Verder kopen we een paar tennisshirts pour moi. We rijden nog langs de supermarkt voor wat versnaperingen en zijn rond 1 uur weer op de camping. Als we zitten te eten barst er best een aardige bui los. Binnen 10 minuten is het ook weer voorbij en breekt de zon opnieuw door. De temperatuur is lager dan de voorbije dagen, maar met zo’n graad of 26 zijn we best tevreden. We zwemmen even lekker in een vrijwel leeg bad. De meeste jeugd is nu wel verdwenen.

Dinsdag 29 augustus

Na opnieuw een lange en rustige nacht, wat slaapt het toch fijn zonder licht en geluid, besluiten we er op de fiets op uit te gaan. Het is ’s morgens nog goed te doen zowel qua temperatuur als met de drukte op de weg. Overal langs de weg staan authentieke Franse huisjes. We gaan richting Daglan. Eerst drie kilometer via de grote weg naar Chateau de Castelnaud en dan door de Vallei van de Céou. Hoewel er links en rechts wel eens een heuveltje in zit is het heel goed te fietsen. Er komt geen ander verkeer als fietsers of wandelaars en die zijn er op dit moment nog maar heel weinig. We fietsen door een prachtig landschap met veel notenbomen, uitgebloeide zonnebloemen, mais en ook een enkel stuk met tabaksplanten.

Een enkel dorpje en een aantal campings vervolmaken het beeld. Daglan is een mooi stadje en we drinken een bakje cappuccino op een terras. Het lijkt in niets op zijn Italiaanse naamgever, maar de enorme hoeveelheid slagroom vergoedt veel. We fietsen dezelfde route terug en zijn even na 1 uur terug op de camping. Tijd voor ons middagritueel. Lekker zwemmen en lekker lezen. Wij zijn vrij unaniem van mening dat het leven hier helemaal zo slecht nog niet is.

Maandag 28 augustus

Ik schrok me werkelijk dood vanmorgen. Ik dacht dat men het Chateau de Beynac had afgebroken. Gelukkig was er sprake van enige mistvorming waardoor het kasteel weg was. En mist betekent natuurlijk ook weer heerlijk rustig weer. Na het ontbijt stappen we op de fiets om de markt van Beynac te bezoeken. Het is een kleine boerenmarkt.

We proeven en kopen een fles notenolie en een kilo notenmeel. Bij de slager kopen we wat vlees en worst voor op de BBQ vanavond. We zitten nu aan de koffie in de schaduw achter de caravan. Het is op de thermometer in de schaduw al weer 33,5 graden. We doen rustig aan en gaan zo meteen maar even zwemmen. Weer lekker twee keer in het bad geweest. Verder heerlijk genoten van de BBQ.
Het is hier echt genieten

Zondag 27 augustus

Vroeg op. Precies om 7 uur vertrekken de jongelui van de camping. Wij gaan nog even liggen, maar om goed 8 uur beginnen we toch aan het onszelf ook klaar maken voor vertrek. Het is toch bijna kwart voor 10 als we de weg richting Vezac inslaan. Het is rustig op de weg. We arriveren voor half elf op camping Les Deux Vallees.

Er is een aantal mooie plaatsen vrij, maar ons oog valt op een plaats waar een Engels stel bezig is hun tent op te pakken. Na het nodige geschuif in de reserveringen kunnen we hier de eerste vijftien dagen staan. Het is een ruime plek met zowel zon als schaduw en een prachtig uitzicht op Le Chateau de Beynac.

We zwemmen al twee keer in het zwembad en voelen ons uitstekend thuis. We houden het hier wel even uit vrezen wij.

Vanavond op de fiets naar Beynac geweest. Eerst een stukje door de vrij steile heuvels en vervolgens nog een paar honderd meter langs de weg. Het is gelukkig rustig, maar het blijft spannend. Op de terugweg gaan we door de landerijen waar het helemaal rustig is. Het is om 20.00 uur nog 27 graden waar het vanmiddag om 16.00 uur boven de 36 graden was. In de loop van de avond koelt het gelukkig snel af.

Zaterdag 26 augustus.

Het is opnieuw prachtig mooi weer. We doen s morgens niet al te veel. Om een uur of een rijden we naar een strandje bij Limeuil aan de Dordogne. Hier is het uitermate goed toeven. We hebben de stoelen mee en lunchen heerlijk van de meegebrachte stokbroden.

Andries en Simone en de jongens vermaken zich prima in het water en ook Saakje laat haar pootjes nog even baden. In het kader van mijn toezichtsfunctie blijf ik op de wal.

Wij rijden nog verder naar de singles de Tramital. Hier heb je een mooi uitzicht op een paar bochten in de rivier. Op de terugweg naar de camping gaan we nog even wat gehakt halen bij een boer/slager (charcutier), die zowel varkens als eenden verwerkt. Er ligt veel lekker spul in de vitrines. We houden het bij een stukje rilette.

Op de camping eten we heerlijk spaghetti di mamma waarna Andries en ik met de jongens en een buurmeisje gaan vissen. Lize vangt een vis en ook Andries en ik weten er een te verschalken.
Als het al redelijk donker begint te worden ruimen we de luifel voor onze caravan nog op.
Morgenvroeg om 7 uur vertrekken Andries en Simone richting huis
.

Vrijdag 25 augustus

Al weer een mooie dag. Heerlijke temperaturen en volop zon. We gaan eens even kijken waar we vanaf zondag een plekje kunnen krijgen. We rijden langs mooie smalle weggetjes door een mooi landschap en verschillende pittoreske dorpjes. Ons eerste doel is de Les Deux Vallees in Vezac. Een mooie rustige camping met een verwarmd zwembad(je). De zeer vriendelijke eigenaar laat ons even zien waar we in de omgeving overal kunnen fietsen. Ziet er goed uit.

Vervolgens rijden we door naar camping Du Lac in Grolejac. Ligt wat meer in de middle of nowhere en de plaatsen zijn ook minder mooi. Deze valt daarom af.
We nemen een kop koffie bij een restaurantje langs de weg. We kopen een stokbrood en een paar schijven rollade en een stuk paté en eten dit op in de schaduw van een grote boom aan de Dordogne. We besluiten terug te rijden naar de camping. Het wordt zondag waarschijnlijk de camping in Vezac.

s middags rijden we met Andries en Simone nog langs een camping op een kilometer of 12 boven Sarlat. Zij willen misschien volgend jaar wel eens iets anders. De tocht voert ons door een indrukwekkend prehistorisch gebied. Op veel plaatsen zie je de rotswoningen op grote hoogte in de rotswanden. Het blijkt een mooie camping, maar niet mooier dan Le Moulin de la Pique waar we nu staan.

We rijden naar Sarlat en genieten volop van dit middeleeuwse stadje. Saakje wordt nog even gestoken door een bij. Simone verwijderd de angel en het gifzakje. We eten een lekkere pizza bij een ietwat obscuur ogend restaurantje. (de eigenaar loopt met een enkelband )

Na een heerlijk ijsje en een mooie wandeling door het stadje rijden we weer naar de camping.

Donderdag 24 augustus,

De eerste echte dag op de camping. De camping ligt in een park met een grote verscheidenheid aan grote oude bomen. De plekken zijn mooi groot. We hebben een plaats met voldoende schaduw in de morgen en lekker zon in de middag. Het is heerlijk weer. We hebben de reisluifel van Andries en Simone, zodat we de hele voortent niet hoefden op te zetten.

We hebben even een poging gewaagd om op de fiets de omgeving te verkennen. Valt zwaar tegen. Het is meteen vanaf de camping al een erg drukke weg. Geeft geen goed gevoel. Doen we niet weer.

‘s avonds is er een barbecue op de camping met life muziek. Twee jongens en een zangeres. Zij is vorig jaar gesneuveld tijdens de battles van de Voice of Frankrijk. Een heel gezellige avond. Er zijn een dikke honderd gasten die met elkaar aan een rij lange tafels zitten. Vooral bij de beide branders is het erg goed toeven. Men heeft heerlijk vlees en een grote verscheidenheid aan sauzen. Ook is er volop heerlijke paté en brie. Zeer ernstig geslaagd.

23 augustus

Na een goede nachtrust gaan we verder richting het zuiden. Het is heerlijk rustig weer. Ook op de weg is het goed te doen. We horen wel de nodige berichten op de radio over files op de A1. We besluiten daarom om over de A104, La Francilienne te gaan. Bij de afslag hierheen zien we dat de periferique Exterieur de A3 is. Dan daar maar langs. Hier is het een beetje drukker, maar het is wel de hele tijd te rijden. We hebben geen enkele keer stil gestaan.Het schiet de hele tijd geweldig op en we besluiten om voorbij Limoges te rijden. Dan hoeven we morgen nog hooguit twee uurtjes te rijden. Als we rond vijf uur al bijna op onze bestemming zijn besluiten we toch maar door te rijden naar Belves.
Het laatste stuk is veel heuveltje op en af en je komt door zeer veel smalle dorpjes. Toch bereiken we tegen kwart over 7 de camping. We hebben een mooie plek aan de rand van de camping. Het tilt hier op dit moment nog op van de kinderen. We vrezen dat we de oudsten zijn op de camping.
We eten bij Andries en Simone en de boys. Heerlijk.
We zijn blij dat we vandaag zijn doorgereden. Dat geeft morgen iets meer rust.

22 augustus.

We zijn om 9:50 uur vertrokken. Het is heerlijk weer en we hebben een pracht dag uitgekozen om te reizen. Het gaat heel voorspoedig. Saakje doet de eerste shift tot Utrecht, waarna ik tot voorbij Antwerpen rijd. Het is over het algemeen best een beetje druk, maar het leidt nergens tot opstoppingen. We doen vervolgens beide nog een shift van een klein uur. In Belgie staat een truck langs de kant van de weg in brand. De chauffeur is er nog in geslaagd de aanhanger los te koppelen en de truck vervolgens een paar meter vooruit te rijden. Ernstig linke soep.
Bij de Frans – Belgische grens heeft men een soort fuik gemaakt waar iedereen stapvoets doorheen moet. De gendarmerie staat vrij geconcentreerd iedere auto en inzittende te beschouwen. Geen fijne sfeer bij een overgang waar je altijd gewoon door kon rijden.

Vlakbij de plaats waar we de autoroute gaan verlaten wordt de weg een tolweg. Altijd spannend. Gaat de boom wel omhoog als we er langzaam op af rijden. Gelukkig gat hij open.

Amper 10 km van de snelweg vinden we onze camping. La Paille Haute in BoiryNotre Dame. ( dicht bij Arras )Mooie camping en we vinden een mooie plaats. We hebben bijna 470 km gereden. Ik heb even getankt bij een supermarkt. Voor € 1,16 terwijl het langs de snelweg € 1,35 kost. Kunnen we morgen weer verder

19 augustus 2017

De caravan staat al een tijdje voor de deur en na de nodige problemen met het afstellen van de satellietschotel en het heel slecht kunnen opsporen van een storing in de kraan zijn we er eigenlijk wel klaar voor.