VRIJDAG 8 september
We beginnen in te pakken. Voordat de echte warmte weer losbarst. Om goed 12 uur hebben we de zaak zo ver ingepakt en schoon dat we vanmiddag verder rustig aan kunnen doen. Dus geen nieuwe berichten meer. Als er op de terugreis nog belangrijke dingen gebeuren dat verschijnen deze vanaf woensdag of zo wel op deze site.
Het was me weer een genoegen om deze dagelijkse verhaaltjes door te geven en om jullie allemaal toch een beetje bezig te houden volgt nu een lijst met mijn persoonlijke top 10 van Franse liedjes. Ik schrijf ze zo maar een beetje uit het hoofd op dus misschien ziet de lijst er morgen weer heel anders uit. Ik heb de liedjes die eerder in de verhaaltjes stonden niet opnieuw genoemd. Misschien weten jullie nog hele goede andere kandidaten. Ik hou me aanbevolen.
1. Edith Piaf – L ‘Hymne a l’amour
Evenveel geweldige chansons als ongelukkige liefdes. Zelden zal een onvoorwaardelijke liefde zo intens zijn bezongen. Zie ik ben geweldig gek op Saakje maar om daarvoor de blauwe hemel op ons te laten neerstorten gaat mij echt een beetje te ver. Le ciel blue sur nous peut s’enfrondrer”
De laatste zin van het lied is weer hoopgevend: …Dieu réunit ceux qui s’aiment!
2. Gilbert Becaud – Et maintenant
Zijn wandeling over het Rode Plein met Nathalie is misschien een grotere hit geweest maar de ondersteuning van de muziek van de best wel wanhopige tekst scoort bij mij net een beetje hoger
3. Johnny Halliday- Tes tendres annees
Liedjes over ongrijpbare liefdes met toch hoop op beter blijven natuurlijk altijd mooi. Pour moi la vie va commencer paste misschien beter bij de rocking 60’s maar toch gekozen voor dit nummer omdat ik Willeke Alberti ook altijd erg heb bewonderd.
4. Francoise Hardy – Ton meilleur amie
Een heerlijk zacht en lief Frans chanson. Geweldig door al zijn eenvoud. Misschien iets minder bekend dan Tous les Garcons maar toch mijn favoriet. Francoise was voor de opgroeiende puber in mij toch een beetje een droomvrouw. En niet alleen voor mij. Ook Johan Derksen kende deze gevoelens voor haar vertelde hij laatst in VI
5. Cristophe – Je ne t’aime plus
De B-kant van zijn grootste hitsingle Aline. In mijn ogen net een beetje gevoeliger en romantischer. Wanhopiger ook weer eigenlijk. Maar als iemand anders voor Aline kiest vind ik dat ook helemaal prima. Beide zijn prachtig
6. Michel Fugain et le big bazar – Le Printemps
Het wordt wel tijd voor een beetje vrolijkheid in dit lijstje. Al zal Heerke Kooistra op dit moment niet echt vrolijk worden als de naam van zijn ingestorte zakenimperium genoemd wordt. Maar hij kan zich misschien ook vasthouden aan een die andere grote hit van Michel : Une belle histoire
7. Danse mon Esmeralda
In zeer vele uitvoeringen te vinden op youtube .com . Dit is het enige nummer waar ik even de link bij plaats. https://www.youtube.com/watch?v=LQO-od6NcYI
Ik bekijk hem heel vaak en iedere keer weer kippenvel. Anissina en Peizerat. Ik vrees dat er nooit weer zo’n ijsdanspaar komt. En misschien vinden julle de Bolero van Torville en Dean de beste. Dat mag. Maar bekijk ze beide eens achter elkaar. Ik denk dat je dan wel anders denkt.
8. Dalida – J’attendrai
Was misschien om van haar te kiezen voor Buenos Noches mi Amor. Enkele jaren geleden de herkenningsmelodie van de Touretappe met Mart Smeets. Niet alleen het feit dat dit een Spaans lied is , maar ook de inhoud die suggereert dat er sprake is van een gelukkige liefde hebben er voor gezorgd dat de keus hier niet op is gevallen. Vele. Ja zeer vele liefdesrelaties. En de drie mannen waar ze het meest van hield hebben zich allemaal zelf een kogel door de kop gejaagd. En zij maar wachten.
9.Lucille Star – The French song
Misschien een beetje een vreemde eend in de bijt. Een Frans Canadeze zangeres met een Engelse titel. Maar ga hem maar eens beluisteren. De prachtige knik in de stem als de ze zingt van de ondergaande zon horen echt bij Frankrijk. Quand le soleil dit bonjour aux montagnes. Ik zie het hier elke avond gebeuren en dan hoor ik haar.
10. Frida Boccara – Cent Mille chansons
Simpelweg omdat het een geweldige zangeres is. Verder omdat het uitdaging is om met elkaar die honderdduizend mooie liedjes te zoeken die het leven zoveel mooier maken. De eerste 10 liedjes hebben jullie nu. Dus nog 99.990 te gaan. Succes.
Tot de volgende vakantie..
DONDERDAG 7 september
Het moment van afscheid kruipt langzaam maar o zo onvermijdelijk naderbij. Na het ontbijt is er eerst nog wat rumoer op de camping over de elektriciteit. Een ouder echtpaar dat gisteren is aangekomen heeft last van trillingen in de stroom en de vrouw hoort ook een aanhoudende monotone bromtoon. Er worden door alle aangrenzende buren stekkers gewisseld. Geen resultaat. Buurman Koos denkt dat het in de aardlekschakelaar zit. Alle knoppen worden diverse keren ingedrukt. Mevrouw is te einde raad. Het ontgaat haar man een beetje. Die is aardig doof. Een klein uurtje later blijkt het probleem opgelost. Mevrouw had de radio niet uitgedaan dus ze hoorde continu geluid van dit toestel.
We stappen op de fiets richting Aouste sur Sye en dan zien we wel waar de paden ons leiden. Het bewegwijzering systeem in Frankrijk klopt nog niet helemaal. Dan weer zitten we wel op de fietsroute en vervolgens ontbreekt elke aanwijzing. Plotseling komen bij een compleet afgesloten weg, terwijl deze ook in de route is opgenomen. We gaan om de blokkade heen en vervolgen onze weg naar we denken in de richting Grane.,De fietspaden worden er niet beter op, soms zelfs half overwoekerd en ernstig smal. Als we na een half uur uit het bos komen zijn we weer vlak bij Crest. We rijden terug naar de caravan en gaan nog even lekker in het zwembad afkoelen.
Om 19.00 uur hebben we gezamenlijk diner bij het campingrestaurant. Streekproducten als we het goed hebben begrepen met als hoofdgerecht ravioles ( ravioli op zijn Frans) Dik 40 mensen hebben zich hier voor aangemeld. We belanden aan tafel bij een echtpaar uit Zeeland dat voor de 9e keer in 35 jaar op de camping staat.
En verder 2 echtparen uit de buurt van Nijmegen waarvan het ene echtpaar hier voor de 12e opeenvolgende keer is en het andere net als wij voor de 1e keer. Van laatstgenoemd echtpaar is de man 80 jaar en dit is voor ons weer het teken dat we nog minimaal 10 jaar op deze manier verder kunnen. Over het eten kan ik kort zijn. Het voorgerecht was lekker. Verschillende worstsoorten die een beetje warm waren en wat lekkere ham en sla. De ravioles vallen tegen. Weinig smaak en die was met de bijgeleverde kaas en blauwe kaas saus niet op te halen. Als dessert een heerlijk stukje ijs.Al met al toch wel een gezellige avond
WOENSDAG 6 september
Nog maar drie nachtjes en dan wenden we de steven weer huiswaarts. Het is werkelijk voorbij gevlogen deze vakantie. We hebben beide al eens voorzichtig laten vallen dat we er nog wel een weekje aan vast willen knopen. Maar je moet toch een keer naar huis en volgende week denk je waarschijnlijk weer dat er nog wel een paar dagen bij kunnen. Maar het is hier toch wel fantastisch. Leven als God in Frankrijk en om met Rod McKuen te spreken “Without a worry in the world” We kiezen natuurlijk voor het origineel George Moustaki Le Meteque
We gaan vandaag naar de markt in Die. Twee jaar geleden stonden we daar op camping Le Glandasse en we willen nog weer even op de altijd gezellige markt kijken. En het is nog steeds erg leuk. We vinden een parkeerplaats vlakbij het centrum zodat we rustig naar het centrum kunnen wandelen. De woensdag markt is iets kleiner dan die op zaterdag, maar nog steeds het bezoeken meer dan waard. We kopen een fles witte bubbelwijn van een biologische producent uit Die. Hij heeft de verkoop uitbesteed aan zijn dochtertje van misschien net 10 jaar. Als een volleerd verkoopster prijst ze har waren aan en laat ons 4 verschillende wijnen proeven, We kiezen de wijn die het meest kruidig smaakt. We hebben zojuist ontdekt dat deze wijn het ook uitstekend doet met Aperol.
We hebben een heerlijk fougasse gekocht bij het bakkerswinkeltje waar ik altijd heen fietste. We eten deze op een pleintje op als lunch. Werkelijk heerlijk.
We gaan een tochtje maken door de bergen. We rijden richting de Col van Martignac. Hoewel de weg niet echt breed is, is deze nog goed te doen. Eenmaal over de top gaan we richt de col Saint Croix. Dit is compleet andere koek. De weg nog iets smaller en de ravijnen nog iets dieper. Maar wonder boven wonder komen we gedurende de gehele klim en afdaling geen enkele auto tegen. Ik had ook beslist niet geweten hoe en waar we elkaar dan hadden moeten passeren. De afdaling eindigt in Beaufort sur Gervanne en van hieruit nemen we de mooie route over Suze. Saakje zit blijkbaar vol adrenaline en energie want ze gaat de zij- en voorstukken uit de voortent alvast schoonmaken en opruimen. Nu hoeven we vrijdag alleen het dk nog maar. Alles is wel erg smerig van de gevallen regen en stoffig vanwege de enorme hitte. We gaan nog lekker afkoelen in het zwembad en genieten daarna van een heerlijke spaghetti Carobonara.
Morgenavond gaan we eten bij het campingrestaurant. Daar organiseert men een gezellige avond met allemaal regionale producten. We gaan het wel beleven
DINSDAG 5 september
We willen vandaag eens even proberen te ontdekken hoe het fietspad voorbij Crest er uit ziet. Dus meteen na de koffie stappen we op de fiets. Het is al best weer warm en we benijden onze buren dan ook niet die met de eigenaresse van de camping een wandeling maken. Un petit Ballade zoals zij het noemde. Als we Crest binnen fietsen zien we de groep voor ons lopen. Puffend en zuchtend. Het schijnt dat ze met een busje naar Aouste sur Sye vervoerd zijn vanwaar ze langs de oever van de Drôme naar hier zijn gewandeld. Diehards.
Wij fietsen Crest voorbij en belanden of op industrieterreinen waar niets te zien is of op de grote weg waar het verkeer vrij vlak aan ons voorbij raast. Niet leuk. We zoeken een rustige weg terug naar de camping. Het is opvallend hoe vaak je een spoorlijn moet oversteken als het fietspad de rivier volgt. Ik denk eigenlijk dat we de spoorlijn wel 10 keer zijn overgestoken. En hoe triest het geluid ook is, ik heb geen trein horen fluiten
‘Vanmiddag zijn we naar de rivier geweest. Saakje is er nog een paar keer tot de knieën in geweest. Ik ben rustig in de schaduw blijven zitten. Het blijft een geweldig gezicht om de constante waterstroom op hoge snelheid voorbij te zien stromen.
Toen we gisteren te fietsen waren hebben we een aardig restaurantje ontdekt waar we voor vanavond hebben gereserveerd.
We gaan er op de fiets naar toe want het is vlakbij. Het geheel maakt een gezellige indruk en de bediening is ook alleraardigst, De voorgerechten zijn verrukkelijk maar voor ons beiden valt het hoofdgerecht licht tegen. Mijn toetje, baba au Rhum maakt weer veel goed.
Het is inmiddels aarde donker geworden. Een duisternis zoals we die in Nederland op weinig plaatsen meer kennen. Ik heb een aardig licht op de fiets maar de bundel is ook alles wat je ziet. Er achter is het zwart. Maar we hebben het weer gehaald. Morgen waarschijnlijk even naar de markt in Die
MAANDAG 4 september
Het is alweer mooi weer als we de caravan uitstappen. Het is ongelooflijk zoals wij het treffen. En het mooie is dat de verwachting t/m het weekeind mooi blijft. Meteen na het ontbijt stappen we op de fiets. we gaan richting Piegros le Castre. Een dorpje aan de andere kant van de selweg. Hier moet een goed restaurant zijn waar we deze week nog een keer willen eten. Het is maandags gesloten maar we kunnen zo toch even de menukaart bestuderen. Het ziet er allemaal vrij goed uit dus we zullen morgen proberen te reserveren.
We fietsen na het dorp nog een stukje verder. Op enig moment wordt het een beetje steil en het is nu al te warm om grote inspanningen te leveren. We gaan terug. Om ons heen zien we zoals overal in deze omgeving diverse kastelen. IK ontkom er niet aan dat ik even terugdenk aan het Eurovisie songfestival 1960. Het verhaal over Tom Pilibi die de meest fantastische verhalen vertelde over zijn bezittingen. Onder meer een kasteel in Schotland en een in Montenegro. De kleine leugenaar
We brengen de middag grotendeels in het zwembad door. Dan weer even afkoelen in het water en dan weer lekker op het ligbed in de schaduw.
We ontdekken bij ons zelf best wel dat we een beetje lui beginnen te worden. Geen lange tochten meer met auto of fiets. Steeds meer rust. Worden we dan toch nog verstandig?
ZONDAG 3 september
Tjerkje is vandaag jarig. 60 jaar al weer. de tijd gaat snel. We hebben tijdens het ontbijt even een foto gemaakt en deze ter felicitatie gestuurd. We zijn vroeg gaan fietsen. Maar even een kijkje nemen op de markt in Saillans.
Is verschrikkelijk gezellig en de weg er naar toe is ook heel leuk te fietsen. Wat wel opvalt is hoe droog alles is. Bijna geen bloeiende bloemen en heel veel bomen laten hun blad al vallen of zijn grotendeels bruin. Een trieste aanblik. Het is ook zo verschrikkelijk warm en droog geweest. In de column van Youp van ’t Hek beschreef hij afgelopen zaterdag hoe zijn vrouw lag te slapen als een bos rozen. Dit gekoppeld aan de troosteloze toestand van de bloemen hier kan slechts leiden tot één muzikaal intermezzo
Het wordt al merkbaar warmer. We zijn in feite al weer blij met ieder zuchtje wind en elk wolkje hoe klein ook. We gaan twee keer zwemmen vanmiddag en houden ons verder rustig. Tenminste voor zover je rustig kan blijven als Heerenveen verliest van Go Ahead en Ajax niet eens kan winnen bij Fortuna Sittard. Dan komt de stress toch wel echt om de hoek kijken. Verder was er dit weekend op sportgebied niets te beleven dus zijn we maar weer in de boeken gedoken. Morgen er maar weer op uit.
ZATERDAG 2 september
Hè hè eindelijk weekend. Even een paar dagen om tot rust te komen. De laatste vakantieweek gaat vandaag al weer in. Ik zie op het nieuws dat onze lijsttrekker van de VVD al even onbetrouwbaar is als vriend Rutte. Verder is gebeurd waar iedereen al voor vreesde. Mona Keizer als kandidaat premier voor de BBB en zo zijn er allerhande ontwikkelingen waar je bang van wordt. Zou Frans Bauer niet via een leuke meezinger alle kandidaat ministers op een rijtje kunnen zetten? Gerard Lenorman is hem immers jaren geleden al voorgegaan. Als in Frankrijk Coluche als minister van plezier kan functioneren gok ik in Nederland op The Maassen. We zullen het wel beleven
Het is best weer mooi weer. Nu al een beetje warm. We hebben keuze tussen een tweetal markten. In de eerste plaats is daar de markt in Die. Een hele grote gezellige markt, maar wl meer dan 30 km in de vrij warme auto. Of de markt in Crest. Lekker op de fiets een kilometer of acht door het mooie Franse land
De keuze is snel gemaakt. Ook dit is best een leuke markt. Heel veel groente en fruit van meestal biologische komaf. En geitenkaasjes natuurlijk. Les Picodons worden hier in grote aantallen gegeten. We kopen een paar zakjes olijven en gaan via de Intermarché weer naar huis. Als we door de winkel lopen hoor ik plotseling: “Och heden jee, Oene Hiemstra” Jan Tromp oud collega van de Belastingdienst blijkt bij ons op de camping te staan. Hij heeft de dienst dik 10 jaar voor mij verlaten. De wereld blijkt opeens helemaal niet zo groot.
We brengen de middag verder in grote rust door. We moeten ook wel weer even wennen aan de hogere temperaturen. Aan het einde drijft er wat sluierbewolking over en samen met een beetje wind zorgt dit voor een lekkere verkoeling. Onze buurman komt kwaad zijn tent uit want de maffioso uit Italië hebben de Ferrari van Carlos Sainz bevoordeeld in de kwalificatie. Waar een mens zich eigenlijk al druk over kan maken.
VRIJDAG 1 september
We zitten net boven de Provence maar ik iedere morgen de idee dat de de luchten hierheen zijn gedreven. En mijn eerste zinnen zijn dan ook vrijwel altijd: “Blue, blue le ciel de Provence. Saakje vindt dat het niet klinkt. Daarom maar weer een linkje. Marcel Amont klinkt inderdaad net iets beter. Vrijdag vandaag en dit betekent dat er vandaag geen markten in de directe omgeving zijn. Het lijkt een warme dag te worden daarom vertrekken we al redelijk vroeg voor een tochtje door de omgeving. Onze eerste stop is het bos van Saou. Hier wilden Arp en Bianca cs vorige week wandelen maar toen waren vrijwel alle bospaden afgesloten i.v.m. het gevaar voor bosbranden. De situatie is nog helemaal hetzelfde. Alle opgangen zijn versperd. We rijden verder naar het dorpje met dezelfde naam.
Gezellig. Een paar leuke winkeltjes en aardige terrasjes. We wandelen een kwartiertje rond maar besluiten toch maar verder te rijden zonder nu al op een terrasje te gaan zitten. Het is nog vroeg
We rijden verder richting Sayans.
Vlak voorbij dit dorpje vinden we een leuk parkeerterrein met voldoende schaduw waar we de meegebrachte stukken Flute du campagne nuttigen en volop genieten van de complete stilte.
We rijden door het ene na het andere pittoreske dorpje en komen in de buurt van Marsanne. Hier staan Minne, Sannie en Margriet op Camping Les Bastets. Marsanne lijkt zo op het eerste gezicht een gezellig stadje. De camping ligt echter zeker een paar kilometer buiten het dorp. De jongen van de receptie vind het goed dat we gaan rondkijken op de camping. We hebben als we heel heerlijk zijn geen idee of ze wel op de camping zijn en welk merk camper ze hebben, maar begeven ons vol goede moed richting staanplaatsen. We hebben nog geen 20 meter gelopen als we een tweetal dames horen aankomen. Sannie en Margriet zijn op weg naar het zwembad. Dit is in feite een DejaVu. Een paar jaar geleden waren we op de kerstmarkt in Dokkum toen we in vrij donkere omstandigheden via een smal paadje onze auto wilden zoeken. In het pikkedonker liepen we toen bijna tegen dezelfde twee dames aan. Hoe is het mogelijk. Margriet neemt nog even een verfrissende duik en wij gaan naar Minne die rustig in de schaduw van de camper zit. Ze hebben een werkelijk geweldig mooi plekje alleen heel weinig schaduw. We brengen een zeer genoeglijke middag met elkaar door. Tegen half vijf vertrekken we weer richting camping en rijden door opnieuw een wonderschone omgeving onder meer langs La Roche sur Grane waar we in 2004 een hele mooie vakantie op camping “La Mangerie “hebben doorgebracht.
Op de camping eten we heerlijke couscous met allerlei groenten en echte Franse worstjes. We hebben al weer een heerlijke dag beleefd.
DONDERDAG 31 augustus
De eerste nacht in de caravan is enigszins onrustig verlopen. Toen ik om een uur of 6 naar het toilet moest ben ik lichtelijk verdwaald op de camping. Uiteindelijk toch het toiletgebouw gevonden maar toen moest ik nog weer terug. Opnieuw lastig. Gelukkig zag ik op enig moment de feestverlichting van onze buurman. dus toen is het gelukt. Ze zeuren dan altijd over de lichtvervuiling die overal plaatst vindt. Maar in het donker op een Franse camping is ook niet echt ideaal.
Gisteren waren we even in Saillans en vanmorgen Crest. En dan raak ik altijd weer een beetje weemoedig naar de goede oude tijd. Want wat is hier nog fantastisch veel bewaard gebleven. Natuurlijk is het leven in de smalle donkere steegjes en straatjes niet ideaal. Maar waar in Nederland hele wijken onbewoonbaar verklaard werden om vervolgens platgegooid te worden in ruil voor prachtige blokkendozen en mistroostige flats zijn hier nog complete wijken onverklaarbaar bewoond. HOUDEN ZO…!
Daarom ter verhoging van de feestvreugde even een link naar een beeld van die goeie oude tijd vol romantiek en warmte. Want wat heeft Frankrijk het in de oorlog en de jaren erna met de strijd in Algerije verschrikkelijk voor de kiezen gehad.
Het is verder een rustige dag geworden vandaag. Het was nog geen half uur fietsen naar Crest. Leuke oude stad. we hebben een beetje rondgewandeld. Saakje dacht dat ze gelezen had dat er vandaag markt was. Deze was echter al op dinsdag geweest. En ook niet een beetje uitgelopen dus. Toch een leuke dag gehad. We hebben bij de Intermarche voor twee dagen eten gehaald. De fietstassen zaten ernstig vol. Terug op de camping hebben we bij de recepte aangegeven dat we i.p.v. tot woensdag toch tot zaterdag willen blijven. Dit i.v.m. de weersverwachting. Het blijft hier vooralsnog droog en de temperatuur gaat naar de 35º C.
Waar we verwachtten dat de camping zo langzamerhand een beetje leeg zou worden, komen we bedrogen uit. De Senioren Kampeer Club is met 15 caravans neergestreken. Dit verlaagt de gemiddelde leeftijd op de camping nou niet direct.Maar eens kijken waartoe dit allemaal gaat leiden. We geven ze maar weer het voordeel van de twijfel.
Straks even een lekker stukje vis op de grill. Het leven is zo slecht nog niet
WOENSDAG 30 augustus
We zijn er mooi vroeg af. We gaan vandaag verhuizen.De zon schijnt en ook de temperatuur voelt al lekker aan. We ontbijten met een yoghurtje en een cracker. Nemen vervolgens afscheid van onze gastvrouw Noëlle en vertrekken richting camping. Gisteravond had ik Noëlle nog even gevraagd of ze voor een volgende keer liever had dat ik haar rechtstreeks belde of alles via Booking.com liet lopen. Vertelt ze dat ze het hele spul weer heeft verkocht en naar Bretagne verhuist. Ze wist niet of de nieuwe eigenaar de beide gites wel aan zou houden. Het is natuurlijk een oudere vrouw alleen, maar zo’n huis in zo’n omgeving doe je toch nooit weg. Rare Françaises toch.
Het loopt tegen 10 uur als Arp en Bianca van de camping vertrekken en wij kunnen beginnen met het inrichten van ons plekje. Ik fiets even naar de bakker voor een pain Naturel en een paar gebakjes. We moeten dit nieuwe begin toch even vieren. Het voelt trouwens meteen heel vertrouwd hier op de camping. Best te begrijpen dat de families uit Ingelum en Drachten voornemens zijn om hier volgend jaar weer naar toe te gaan.
Omstreeks 4 uur stappen we op de fiets om de omgeving een beetje te verkennen. Er loopt van hieruit een fietsroute naar Saillans van 10 km en eentje naar Crest van 8 km. We kiezen de eerste omdat het morgen markt is in Crest. Fietsen we daar dan wel naar toe.
Het blijft een genoegen om door dit prachtige landschap te fietsen. Jammer genoeg is het helemaal fietspad. We moeten ook wel eens een stukje over de gewone weg. Maar het is niet druk en men is best voorzichtig. In Saillans drinken we iets op een terrasje en we zijn om kwart voor 6 weer op de camping. Nu eerst maar even lekker eten en dan zien we vanavond wel weer.
DINSDAG 29 augustus
En eindelijk daar was ie dan de zon. Gerard Cox bezong het al in zijn prachtige lied over een voorbij gevlogen zomer. Voor ons gaat het meer over een paar slechte dagen die waarschijnlijk (en hopelijk) worden opgevolgd door nog een paar mooie weken. Het begin is er in ieder geval. Nu nog even een graad of 10 warmer want het is op dit moment nog maar 14º C. Vandaag alweer onze laatste dag in het huis want morgen verhuizen we naar de camping. Ook weer iets helemaal anders maar voor ons nog altijd de mooiste manier om de vakantie door te brengen.
Tegen 1 .00 uur komen Arp en Bianca met Jelte en Yfke langs voor een bakje koffie. Ze hebben heerlijke gebakjes meegenomen en dat laten we ons goed smaken. Hoewel het weer nog allesbehalve stabiel lijkt besluiten we toch om een tocht te gaan malen naar een andere waterval. We rijden dezelfde kant op als vorige week naar de Chute de Druise. Alleen bij restaurant Le Moulin de la Pipe gaan we deze keer i.p.v. rechtsaf naar links. Nauwelijks een paar 100 meter verder bereiken we de chute de la Pissoire. Lang niet zo indrukwekkend als de Druise maar nog steeds een imposant gezicht. We laten de auto langs de weg staan en beginnen aan een groen-gele route bergop en het bos in. Het is opnieuw steil en ook vrij glibberig. Voor we het in de gaten hebben zitten we op aardige hoogte. Het ene moment schijnt de zon en even later mottert het wat. Op enig moment bereiken we de Ferme de Pecher en gaat de weg over in een beton strook die ons weer naar beneden voert. Zo bereiken we na bijna anderhalf uur wandelen onze auto weer. We eten een patat en drinken wat in het restaurant en gaan dan weer richting onze Gite. We pakken zoveel mogelijk alle tassen in. ’s Avonds eten we even op de camping waar we heen zijn gefietst. Arp brengt ons vervolgens weer terug zodat we de fietsen morgenvroeg niet op de drager hoeven te zetten.
MAANDAG 28 augustus
Weervoorspellingen komen niet heel vaak uit. Maar nu toch echt wel. Het is koud en het waait vrij hard. En hoewel er regen dreigt is het nog steeds aardig droog. Maar 15 C is toch echt aan de koude kant voor Zuid Frankrijk. Ik zag zonet op het journaal even de toestanden in midden Europa waar men met sneeuwschuivers de weg probeerde schoon te maken en kolkende rivieren die niet te beteugelen lijken. In de buurt can Frejus kwam een enorme rotsmassa naar beneden vlak achter een paar passerende auto’s. Dan moeten wij maar weer tevreden zijn.
Om een uur of 11 komen Arp en Bianca en de kids langs voor een bakje koffie. We bezoeken met ons allen Beaufort sur Gervanne. Vooral le vieux village is een alleraardigste bezienswaardigheid. Het is heel erg gezellig. Na de lunch gaan ze weer richting camping. Wij hopen nog steeds dat het weer een beetje opknapt zodat wij nog even een tochtje kunnen maken. Het blijft echter dreigen en vooral waaien. We lezen rustig verder.
Hans en Aukje, onze buren uit de Poptastrjitte zitten in het Zillertal in Oostenrijk. Vanwege het slechte weer in die omgeving heb ik dus maar even contact gezocht. Ze zitten al vanaf zaterdag in de caravan en het regent en stormt zoals Hans het nog nooit heeft meegemaakt. Zaterdag hebben ze met behulp van allerhande buren de luifel net op tijd weten te redden. Ze waren nu bezig om Zwitserse mensen te helpen die de hele tent vol water hebben. Het is daar niet lekker op dit moment. Hier breekt het zonnetje steeds vaker door. We gaan zo maar even een stukje rijden.
ZONDAG 27 augustus
Het heeft de hele nacht geregend. Tenminste volgens Saakje. Ik heb werkelijk heerlijk geslapen. Ik wandel even onder de paraplu naar de bakker. Er zou hier vanmorgen een regiomarkt zijn maar die is, waarschijnlijk op grond van de weersomstandigheden, afgelast. Gelukkig wordt de lucht rondom een beetje lichter. Ook de verschillende weerstations voorspellen dat het zo rond een uur of 11 droog zal worden. Ik bel even met de dames van het restaurant waar we gereserveerd hebben. onze reservering was meer ingegeven door de prachtige liggen en het fenomenale uitzicht dan door de uitstraling van het etablissement. Vrij rommelig en slecht onderhouden. Ook de menukaart gaf ons bij nader inzien niet het idee dat we culinaire hoogstandjes konden verwachten. Ik heb gebeld dat ik vrij ernstig désolé was, maar dat we niet komen.
Het is inmiddels 11:10 uur en het dreigt bijna droog te worden. Misschien dat we vanmiddag nog ergens een stukje kunnen wandelen.
Dat lukt niet echt. Het blijft met tussenpozen regenen en ook de wind begint zeer ernstig aan te halen. Dus we vermaken ons maar weer met wat lezen en TV kijken. Saakje ziet even de laatste afleveringen van B&B vol liefde en ik zie Heerenveen na een geweldig begin kansloos van Sparta verliezen. “Kunnen we die Noppert niet verkopen?
ZATERDAG 26 augustus
We zijn na een toch ietwat onrustige nacht al vroeg op pad om Andries,Simone en de beide jongens uit te wuiven. Zij gaan vandaag eerst naar de camping Les Portes des Vosges in Bugnéville om van daaruit zondag door te reizen naar Limburg waar ze vrienden uit Drachten ontmoeten. Het heeft nogal wat voeten in de zeer vochtige aarde om weg te komen. Het disselwieltje graaft zich natuurlijk lekker in, maar het lukt uiteindelijk om de caravan achter de auto te krijgen. We gaan eerst nog even met zijn allen naar de rivier die zijn helder voortkabbelende blauwe water heeft ingeruild tegen een kolkende diep bruine modderstroom. Er is een groot stuk grond weggespoeld door de waterstroom die van de camping naar de rivier is gestroomd. De natuur wint toch altijd.
Wij gaan, nu we toch in Mirabel et Blacons zijn meteen maar even boodschappen doen in Crest. We besluiten de Aldi te gaan bezoeken. Dit blijkt achteraf geen echt gelukkige keuze. Deze winkel is helemaal aan de andere kant van Crest en het verkeer op onze route staat vrij geregeld stil. Eenmaal in de winkel lukt het niet helemaal om datgene wat we zoeken te vinden.Tot overmaat van ramp wordt van ons beiden de pinpas niet geaccepteerd. Dan schrik je even natuurlijk want je hoort zulke rare dingen over leeggetrokken rekeningen. Dus buiten snel de rekeningen controleren. De tonnen staan er gelukkig nog op.We nemen bij de slager nog wat worstjes en karbonades mee en trakteren ons bij de bakker op een paar lekkere gebakjes. Het blijft ondertussen vrij hard door regenen dus trekken we ons terug in onze villa.
Aan het eind van de middag als het weer is opgeklaard trekken we de bergen nog maar eens in voor een tochtje. Al snel ontdekken we echter dat we beter eerst even hadden kunnen gaan tanken. Om alle risico’s te vermijden keren we terug. Onderweg kijken we nog even bij een restaurant dat ons wel leuk lijkt voor een gezellige lunch. We reserveren voor morgenmiddag één uur. We rijden naar de Intermarche in Crest en gooien de tank vol.
We brengen de avond in gepaste ledigheid door. We zien Sifan Hassan zilver winnen op de 1500 meter en de dames de laatste wissel missen op de 4 x 100 meter. Het regent inmiddels weer dus we gaan niet te laat slapen. Hopelijk wordt het morgen beter weer
VRIJDAG 25 augustus
Opnieuw een heerlijke nacht gehad. We laten het keukenraam wagenwijd openstaan en slapen zonder dekens met een ventilator een beetje op het bed gericht. En dan is het te doen. Ik fiets weer even naar de bakkerij en haal een lekkere flute en een pain cereales. Na het ontbijt stap ik op de fiets en vertrek richting Suze, een dorpje op een kilometer of 5. De weg is ernstig heuvelachtig maar wel heel erg rustig. Suze stelt niet veel voor. Typisch Frans dorpje. Een beetje boven het dorp licht nog le vieux village. Het lijkt mij niet verstandig om ook deze uitdaging aan te gaan. Ik fiets verder naar Mirabel et Blacons. Op de camping ga ik even langs bij Andries en Simone en de jongens. Die zijn zich langzaam maar zeker aan het voorbereiden op hun vertrek. Zij gaan nog een weekje naar een camping in Limburg. Hier staan vrienden uit Drachten.
Arp en Bianca zijn met de kinderen naar le Foret de Saou om een wandeling te maken. Ik krijg echter een appje dat het geen succes is. Jelte en Yfke worden geplaagd door dazen en grote delen van het bos zijn afgesloten vanwege het brandgevaar. Ze zitten op dat moment op een terrasje iets te drinken en besluiten vervolgens ook om daar maar te gaan lunchen.
Wij hebben weer de schaduw opgezocht en dobberen soms even in het zwembad. Werkelijk heerlijk. Zoiets moest je eigenlijk zelf in je tuin hebben. De buren die de andere helft van ons gebouwtje vertellen dat ze op de hoogvlakte vlakbij zijn overvallen door regen en onweer. Dit weerhoudt ons er zeker niet van om tegen 18:00 uur op pad te gaan naar de Chute de la Druise. Deze waterval is 72 meter hoog en moet de mooiste van de hele Vercors zijn.
De tocht er naar toe is werkelijk indrukwekkend. Wat zitten we toch in een geweldig gedeelte van Frankrijk. Prachtige dorpjes, hoge bergen, lieflijke valleien en mooie bergweiden wisselen elkaar af. Eenmaal aangekomen bij de ingang van de tocht naar de diepgelegen waterval komen we een aantal beslist erg vermoeide mensen tegen. Toch besluiten we om door te gaan. Het is inderdaad een vrij lastige tocht. Hele grote afstappen , veel los liggend gesteente dat hier en daar door stromend water ook nog akelig glad is geworden. Volgens de mensen die we gevraagd hadden hoe lang de afdaling duurde was dit ongeveer 20 maximaal 25 minuten. Wij doen er 35 minuten over. En dan zien we helemaal niets. Of in ieder geval weinig. Om de waterval te bereiken moet je een stuk door de rivier waden die echt heel sterk stroomt maar ook nog eens vol zit met grote rotsblokken waar je dan overheen moet klimmen. We besluiten weer omhoog te gaan. Als we om ons heen kijken zijn we de enig overgebleven wandelaars. Van een paar Engelsen hadden we de waarschuwing gekregen om goed naar de hemel te kijken. Er dreigt slecht weer. Op dit moment doen we een tweetal belangrijke ontdekkingen. In de eerste plaats is het niet handig om zonder water op pad te gaan en daarnaast kun je ook niet stellen dat we het meest geschikte schoeisel dragen. Saakje op sketchers gaat nog wel maar mijn sandalen voldoen zeker niet aan de minimale vereisten voor dit soort beklimmingen. Vraag me niet hoe het ons gelukt is, maar na ruim drie kwartier komen we boven. Het water in onze auto tikt bijna het kookpunt aan maar is toch geweldig verfrissend. Ook gedreven door telefoontjes van ongeruste zonen spoeden wij ons naar huis. We zijn net op tijd om de fietsen in hun pyjama te hijsen voordat het noodweer losbarst. Wij komen er achteraf nog vrij genadig af. Het stormt en het stortregent bij zwaar onweer en blijksem, maar bij de jongens op de camping vallen ook zeer dikke hagelstenen. Zij staan gelukkig onder bomen en dat biedt enige bescherming. Kampeerders zonder de bescherming van een bladerdek zitten met compleet vernielde voortenten en luifels. Daarnaast valt op de camping de electriciteit ook geregeld uit. Daar wordt je natuurlijk ook niet blij van.
DONDERDAG 24 augustus
We hebben heerlijk geslapen. Het is stil om ons heen. We hebben ook helemaal geen last van de meeste buren. We staan namelijk naast het kerkhof.
En ik durf rustig te zeggen dat Beaufort sur Gervanne a oublié ses morts. Zeker drie kwart van de graven is compleet vervallen en overwoekerd. Een triest gezicht. Vooral in een land waar de meeste kerkhoven fantastisch worden onderhouden.
We hebben besloten om het na drie reisdagen een beetje rustig aan te doen. We zwemmen een paar keer en brengen de dag verder lezend en rustend door. Het is opnieuw boven de 40 C dus veel animo om echt actie te ondernemen is er ook niet.
WOENSDAG 23 augustus
Nog 168 km scheiden ons van Mirabel et Blacons het doel van onze reis. Hierstaan Arp en Bianca en Andries en Simone met hun kids op de Gervanne Camping. Ons overnachtingshotel is slecht 30 km voor Lyon dus daar zijn we zo. En we gaan weer gewoon door de stad Lyon. Heek veel keren in het verleden de rondweg genomen. Bijna 30 km om. En je bent echt binnen de kortste keren aan de andere kant van destad. Een keer voorbij Lyon wordt het een beetje drukker maar eenmaal op de D93 keert de kalmte terug. Arp staat ons bij de ingang van de camping op te wachten zodat hij de code voor de slagboom kan intoetsen. Ze hebben allebei prachtige grote plekken met voldoende schaduw. We blijven tot bijna 16:00 uur op de camping en genieten van lekker badderen in het zwembad en gaan dan naar ons huisje 10 km verderop. Eerlijk gezegd zijn onze verwachtingen niet al te hoog. Maar surprise surprise het valt heel erg mee. Het is klein, maar het is vrij nieuw en alles wat je nodig hebt is aanwezig. En wat ook niet onbelangrijk is: “ Er is een zwembad” En daarin is het heel goed toeven.
Beaufort is een oud dorpje met een heel leuke bakkerij. Er is ook een kruidenier maar met zeer beperkt assortiment En ook vrijwel alleen bio dynamisch. Dus duur en het ziet er nooit aanlokkelijk uit.
We eten ‘s avonds met de kinderen op de camping en dat is ook erg gezellig en ook nog eens lekker. Het loopt al tegen half elf als we weer bij ons huisje zijn.
DINSDAG 22 augustus
We vertrekken om 9 uur v oor de 2e etappe. We hebben allebeide heerlijk geslapen. Het ontbijt was karig maar ruim voldoende om de dag door te komen. (tot de eerste koffiestop) We rijden even via de wijk L’Elange in Thionville, waar we bij Boulangerie Hubert iets lekkers voor bij de koffie halen.
De reis op zich verloopt voorspoedig. Het is heel rustig op de weg. Vaak 8 baans en geen andere auto te zien. Bijna niet voor te stellen dat hier op zwarte zaterdagen alles urenlang vast staat. Het loopt tegen half vijf als we ons hotel Villefrance sur Saone bereiken. Het hotel is ietwat gedateerd maar de kamer is hoewel vrij donker toch wel schoon en acceptabel. Webesluiten in het bij het hotel horende restaurant te eten. Valt zeker niet mee. Og te weinig smaak of niet helemaal gaar. Laten we het een kleine tegenvaller noemen. We slapen overigens opnieuw uitstekend.
MAANDAG 21 augustus,
Het is precies 9 uur als we de oprit afrijden. Het lijkt een mooie reisdag te worden. En deze dreiging komt volledig uit. Het is nergens extreem druk op de weg. Geen regen; geen harde windvlagen. Ideaal. Vanwege de afsluiting van de tunnels bij Roermond rijden we deze keer via Eindhoven. Ook een hele mooie rustige route. In Belgie kiezen we na veel overleg en talloze opties om toch maar gewoon door Luik te rijden. En dat gaat prima. Geen centje pijn. Of eigenlijk een keertje wel toen we een woonwijk inreden, maar twee bochten verder zaten we weer op de route. De enige wegwerkzaamheden waren vlak voorbij de hoofdstad Luxemburg. Misschien 5 minuten oponthoud. Bij Berghem nog even de tank vol gegooid. Voor € 1,58 de liter kun je de dieselpomp niet voorbij rijden. Het is precies 5 uur als we Thionville bereiken. Het is echt even een kwartiertje zoeken maar een behulpzame Fransman weet ons op het goede pad te krijgen. Wel heel opvallend dat er toen we even om ons heen stonden te kijken met een een Francaise stopte om te vragen of we hulp nodig hadden.Het hotel is vrij nieuw en ziet er heel best uit. Straks maar eens even in de buurt een hapje eten.
We eten vlakbij het hotel bij 100 patates.com. Goed genoeg. Na het eten willen we nog even naar de LeClerq supermarkt maar het blijkt slechts een drive supermarkt te zijn. We gaan rustig terug naar het hotel en gaan niet te laat slapen. Morgen weer een lange reisdag met waarschijnlijk zeer hoge temperaturen.