Donderdag 15 juli

We gaan om een uur of twaalf een tochtje maken naar de Col de la Rousset. Het is dan weliswaar niet echt geweldig mooi weer, maar het is droog en zo nu en dan piept de zon even tussen de wolken door. Hoewel de top van de col slechts op 20 km ligt komen we in een compleet andere wereld terecht. Reeds aan de voet van de col begint het al te regenen  en ook de wind steekt een beetje op. Hoe hoger we komen hoe slechter de omstandigheden worden. Boven op de col komen we in een tunnel en aan de andere kant rijden we zo de wolken in met een zicht van hooguit 25 meter, worden we geteisterd door slagregens en echt een zeer harde wind. Er is gelukkig een rotonde en we rijden in een ruk weer richting camping. Onderweg is er nog een een uitkijkpost en we zien een lammergier vliegen. Deze zijn op verschillende plaatsen in de regio uitgezet en schijnen het uitstekend te doen.

Om 16.00 uur hebben we een afspraak bij de Gite waar we de komende drie nachten gaan doorbrengen. We hadden al eens even gezien hoe het een en ander er uitzag. Viel niet mee.  Alles lijkt aanwezig maar er hangt een vrij bedompte geur alsof alles maanden is dicht geweest. We hoeven de op internet gevraagde borg niet te betalen en er wordt ons ook nog een extra gratis nacht aangeboden. Een aanbod dat wij natuurlijk in dank accepteren

Woensdag 14 juli

En naar de markt natuurlijk. Veel muziek deze keer op de Nationale Feestdag. Weer even een lekker bakje koffie op een terrasje en verder genieten van de gezelligheid. Arp en Bianca zijn inmiddels begonnen aan hun eerste etappe richting onze camping. We worden de gehele dag geconfronteerd met beangstigende verhalen over extreme regenval in het zuiden van Nederland. Limburg lijkt langzaam te veranderen in een kolkende rivier. Wegen worden afgesloten en hele dorpen lopen onder water. Gelukkig lukt het Arp en Bianca om alle problemen te overwinnen en rond half zeven Metz te bereiken. Wij fietsen een beetje en gaan ’s avonds naar het dorp voor het grote feu Artificiel. Het is echt een verrassend mooi vuurwerk. Het is best een belevenis om in vrij aardedonker Frankrijk de weg naar de camping weer te vinden. We zijn blijkbaar de enige campinggasten geweest die de tocht naar het vuurwerk hebben gemaakt. De camping is in diepe rust als wij terugkeren.

Dinsdag 13 juli

We houden maar weer een rustdag.  Het is heerlijk weer en we fietsen even naar het dorp voor wat kleine boodschapjes en cadeautjes voor het thuisfront.

We leren via de whats-app dat het aan het Gardameer  redelijk stormt en regent. Vanavond valt het hier gelukkig een beetje mee.

Maandag 12 juli

Het is niet echt mooi weer vanmorgen. We blijven een beetje op de camping. Saakje doet even de was en ik lees maar een beetje.

Het weer knapt redelijk snel op en we besluiten een eindje te gaan fietsen. Het vinden van een leuke route is nog niet zo gemakkelijk. We gaan eerst maar eens boven Die proberen. Het plaatsje Martignac ligt op papier op befietsbare afstand. De aanloop begint ook vrij rustig. We vinden bordjes langs de weg die een stijgingspercentage van 3% aangeven ook beslist niet verontrustend. Een stukje verder wordt de situatie met een percentage van ruim 5% al een beetje dreigender en wanneer er een 8 op de bordjes verschijnt wendt Saakje de steven. We gaan terug. Dalen gaat heel erg gemakkelijk. Onderaan de weg staat een bordje richting Ponnet. Misschien dat dit wel te doen is. En inderdaad. Get gaat ook wel omhoog maar geleidelijker en met lagere percentages. Ponnet laat ons weer vertrekken met de brandende vraag of hier nog wel mensen wonen. Alles zit dicht, er staan wel auto’s maar we hebben helemaal niemand gezien. Vreemd.

De rest van de dag hebben we weer vakantie( dat is het fietsen natuurlijk ook)

We volgen Andries en Simone en de jongens op hun weg richting Italie. Het dreigt even fout te gaan voor de Gotthard, maar gelukkig staat de grootste file richting het noorden.

Opnieuw brengt de nacht veel regen en onweer. De luifel houdt het deze keer moeiteloos. Geen zakken met water dus.

Zondag 11 juli

Na een nacht met het nodige onweer en zeer zware stortbuien schijnt de zon volop. Het is markt in Saillans een stadje op ongeveer 15 km afstand. Het is er al aardig druk. We moeten dus vrij ver lopen om de markt te bereiken. Het is een gezellig plaatsje en een ook een gezellige markt. We genieten van een heerlijke cappuccino met slagroom en besluiten om een tochtje te maken naar les Trois Becs. Dit is een rotsformatie in de buurt. Opnieuw een betoverende omgeving. Heerlijk rustig dus we rijden maar een stukje verder. We belanden uiteindelijk in Bourdeaux. Vlak voor dit dorpje gaan we lunchen bij een gelegenheid langs de weg. Eerlijk gezegd beduidend beter dan de restaurants die we tot nu hebben bezocht. Heerlijk kebab vlees(veel) en zeer goed gebakken patat met lekkere salade. Kosten € 8 per persoon. Er bestaat volgens de kaart een mogelijkheid om via een grote omweg langs de andere kant van de berg naar de camping terug te rijden. We zijn er nu toch dus: Here we go. We belanden uiteindelijk weer in de Vallee de la Roanne. Op veel plaatsen langs de weg staan rijen auto’s. Iedereen heeft in de warmte de koelte van de rivier opgezocht. Een prachtig gezicht. Na ruim 120 km staan we weer op de camping. We zien Djokovic Wimbledon winnen en Sepp Kuss de  etappe naar Andorra. (daar was het pas heet in 1989)

We gaan nog even een stukje fietsen in de omgeving van de camping. Het is hier betoverend mooi. Aan de ene kant heerlijk ruikende lavendel velden en aan de andere kant graanvelden.

“s avonds blijkt dat er uiteindelijk toch gerechtigheid bestaat. Na strafschoppen verovert Italie de Europese titel bij het calcio.

Zaterdag 10 juli

Het is weer markt in Die. Nog groter dan op woensdag. Er is nu ook heel veel kleding te koop. Het is trouwens prachtig weer vandaag. We zoeken en vinden een fietswinkel en kopen een nieuw zadel. Terug op de camping zien we Bauke Mollema na een prachtige solo een zware etappe in de tour de France winnen. Verder beperken we ons vandaag tot zo nu en dan even bij de rivier zien en heerlijk luieren.

Vrijdag 9 juli

De dag begint met een staalblauwe lucht en vrijwel geen wind. We gaan een tochtje maken naar Les Claps. Dit is een natuurverschijnsel bij Luc en Diois. Volgens de verhalen is er een heel mooi zwemmeertje bij, maar ook hier is het water erg troebel door de regen. We rijden nog een stukje verder maar vinden geen geschikt restaurantje om even te lunchen. Dus terug naar de camping.

Na de lunch gaan we even zwemmen. Heerlijk verfrissend. Het is altijd erg rustig in het zwembad.

We besluiten ons te wagen aan een fietstocht naar de l’Abbaye de Valcroissans. Onze buren van dik in de 70 zijn hier gisteren naar toe gewandeld dus het moet ons op de fiets ook zeker lukken. Het is steil en ook veel verder dan Google Maps had gesteld. Saakje legt grote delen te voet af en dreigt geregeld terug te gaan. Maar we zetten door en uiteindelijk bereiken we de Abdij. Ligt heel mooi in een dalletje en is ook best imposant om te zien. De afdaling gaat een heel stuk gemakkelijker.

We eten op het terras bij de camping. Saakje heeft een lekkere bafette en ik doe me tegoed aan een goed gevulde salade. Wel lekker maar niet om te zeggen hier gaan we vast nog eens een keertje eten.

Bij de fietstocht naar de Abdij is Saakje haar zadel waarschijnlijk beschadigt. Ik ben nog een uurtje in de weer met tie-rips  maar weet niet of dit het de gehele vakantie gaat houden.

Donderdag 8 juli

We gaan eerst even naar de Lidl om boodschappen te doen. Vervolgens rijden we met de auto door de Vallee de la Roanne. We vinden onderweg een leuk restaurant – Le balcon de la Roanne –  maar jammer genoeg blijkt de keuken al gesloten als we vragen of we nog iets kunnen eten. We rijden rustig verder en vinden een mooie plek om even de stoeltjes neer te zetten en wat te lunchen. Het is overigens een geweldige omgeving en vooral verschrikkelijk rustig. Terug op de camping doen we rustig aan. We lezen wat en kijken even bij de rivier. Hij is niet helemaal helder t.g.v. de gevallen regen van de laatste nacht.

Woensdag 7 juli

Het vanmorgen markt in Die. En een verrassend grote markt. Louter eten en drinken en een enkele handwerkman. Zaterdags is de markt volgens de verhalen nog groter. Dan is er ook veel kleding en andere prullaria. Het is ouderwets gezellig al loopt het merendeel nog wel met mondkapjes. Wij ook natuurlijk. We drinken een heerlijke cappuccino op een terrasje. Saakje koopt een leuke tas  en we vermaken ons best. Met een paar ons olijven en een stukje lekkere schapenkaas  fietsen we huiswaarts.

’s Middags fietsen we een stukje boven Die. Het lukt ons niet om de gewenste fietsroute te vinden, maar we maken wel een mooie tocht. Deze eindigt tot onze verbazing hoog boven Die bij de Remparts. Dit zijn de oude stadsmuren die bijna 2000 jaar oud zijn. De afdaling hier vandaan is te steil om te fietsen. We wandelen naar beneden.

Engeland weet zich met de nodige moeite te plaatsen voor de finale tegen Italie.

Dinsdag 6 juli

Vandaag gaan we naar de Tour de France. Het is maar iets van 60 km van ons vandaan. We zoeken in het Routeboek een mooi klein dorpje waar we waarschijnlijk rustig kunnen zien. We kiezen voor het dorpje Montvendre waar ze vlakbij voorbij komen. Als we even over twee uur arriveren is het er al gezellig druk. We hebben de stoeltjes mee en kunnen mooi in  de berm zitten.  We hebben onze e-readers mee en vermaken ons prima. Na een uurtje komt de reclamekaravaan voorbij en begint de jacht op prullaria. We scoren allebei een LeClercshirt van de bolletjestrui. Saakje ontvangt de hare van een paar Franse kinderen die meer dan genoeg hebben bemachtigd. Verder hebben we diverse potloden, sleutelhangers etc.etc. Het blijft een feest. Toen we vanmorgen vertrokken was het 31,5﮲ C, maar langzamerhand ging de thermometer naar 21. Met de jassen aan nog steeds goed uit te houden. Het is een compact peloton dat op grote snelheid aan ons voorbij zoeft. Geweldig gezicht.  We horen later dat Cavendish de etappe heeft gewonnen. Anderhalf uur later zijn we weer terug op de camping.

‘Avonds bekijk ik bij de bar de halve finale van het EK Voetbal. Hoewel Spanje een optisch veldoverwicht heeft gedurende de gehele wedstrijd en de verlenging toont Italie zich tijdens het nemen van strafschoppen beheerster. Het recht heeft opnieuw gezegevierd. Ik ga met een goed gevoel slapen.

Maandag 5 juli

We maken vandaag een tocht met de auto de bergen in. We kiezen er voor om richting de Col de Menee te gaan. Als we de weg opgaan richting deze Col staat op een bord dat hij met ingang van vandaag voor een aantal weken is afgesloten. Deze afsluiting zou 23 km verder liggen su we besluiten toch maar om die kant op te gaan. We rijden door een prachtige omgeving. Mooie bergen en zo nu en dan een gezellig dorpje. Menee op zich is best een aardig dorpje. Maar er is niet zo heel veel te beleven. We rijden nog maar een stukje verder. In het dorpje Les Nonnieres zetten we de auto op een parkeerplaats en wandelen een smal weggetje in. We horen van een Franse dame dat er zich ergens een waterval moet bevinden. Het is heet en het is ook nog een keertje erg steil. We gaan terug. We ontdekken op de bord bij het dorp dat de wandeling meer dan 10 km lang is. Volgende keer dus maar. Op de terugweg gaan we een plekje zoeken om te lunchen. Het dorpje waar we heen willen Menglon kent echter een route Barree. Het zit ons niet echt mee. Op een parkeerplaats voor het dorp eten we een stokbrood en nemen wat rust. We rijden terug naar de camping. We wagen ons even in het zwembad. Als je er een keer doorheen bent is het water heerlijk. We frissen lekker op.

De rest van de dag vieren we heerlijk vakantie.

Zondag 4 juli.

Na een uitstekende nachtrust zijn we klaar voor uitdagende zaken. Alleen weigeren de weergoden mee te werken. Vanaf een uur of 10 regent het stevig door tot na 1 uur. En om het verhaal compleet te maken begint het om een uur of drie nog een keer. Op de TV zie ik dat de rijders in de Tour nog veel slechter weer hebben. Verstappen wint opnieuw de Grand Prix van Oostenrijk,  Als het om een uur of 5 helemaal opklaart stappen we op de fiets. We gaan langs bij de Gite de la Lyre die we gehuurd hebben voor de laatste drie nachten. Voorzichtig eufemistisch kan ik stellen dat het niet helemaal voldoet aan de op internet gewekte verwachtingen. We fietsen door naar de Moulin  du Soulaire waar we  ook over gedacht hebben om te huren. Was misschien achteraf toch een betere optie geweest. We maken een prachtige fietstocht door de heuvels achter Die. Hele mooie bloemenvelden en vergezichten. Heel mooi. Als we door Die rijden treffen we een leuk restaurant waar we ’s avonds kunnen eten.
Het eten is eigenlijk best hilarisch te noemen. In eerste instantie worden we bij de bediening vergeten,  Een dik uur wachten is eigenlijk best wel lang. Het eten is trouwens lekker. Als we aan het dessert toe zijn blijkt de Creme Brulee die bij Saakje haar menu hoort onvoldoende opgesteven. Dus Saakje bestelt  in plaats daarvan een stuk appeltaart en ik bestel een kaasplankje. Even later arriveert de ober met de appeltaart voor Saakje en een schaaltje niet opgesteven creme brulee voor mij. Dit hoorde bij het niet door mij bestelde menu. Dus vertelde ik hem het kaasplankje maar te laten zitten. Saakje eet de creme en ik wurm de zeer droge appeltaart naar binnen. Klaar is kees. Maar daar is de ober al weer met een heerlijk kaasplankje. Hij vertelt dat hij heel erg moe is en at  the end of his shoes. (old English proverb) We krijgen door de chef koffie aangeboden. Op de rekening ontbreken verder zowel de appeltaart als het kaasplankje. Al met al toch een leuke ervaring.

We fietsen terug naar de camping en gaan lekker zitten te lezen.

Zaterdag 3 juli.

Vandaag nog ongeveer 80 km naar de camping in Die. Een rustige rit met geen problemen. Als we in Die voor een stoplicht moeten wachten wordt er op ons autoraampje geklopt. Staat een man met twee washandjes in de hand. Saakje heeft deze ’s morgens aan het trappetje achterop de caravan gehangen. Zijn dus de gehele rit blijven hangen. Wonderbaarlijk.

Het  tunneltje voor de camping is geen onoverkomelijke hindernis. We hebben een redelijke plaats. Vlakbij het sanitairgebouw. Hier kunnen we ons wel een tijdje vermaken.

We fietsen even naar de Intermarché in het dorp en doen wat boodschappen.’s avonds fietsen we in de richting waar we onze slaapplek voor de laatste drie dagen vermoeden. Niet te vinden. Terug op de camping ontdekken we dat we toch op de verkeerde weg zaten.

Het miezerde vanmiddag een beetje maar de temperatuur blijft goed.

Vrijdag 2 juli

Het is prachtig weer en we besluiten op de fiets naar Valence te gaan. Is ongeveer 15 km fietsen. We rijden langs oude spoorwegen en over landelijke weggetjes waar het heel erg rustig is. Valence is niet echt een gezellige stad. Een hele brede boulevard en verder nauwe donkere winkelstraten. Saakje haar zadel zit een beetje los, dus we moeten ook nog op zoek naar een fietsenmaker. Deze is natuurlijk net 5 minuten dicht. Dan maar met de sleutel van de caravan proberen. Draait in ieder geval een beetje vast. Kunnen we toch weer op de camping komen. We lunchen ook nog even. Allebei een salade gourmande. Niet slecht maar ook niet helemaal top. Volgende keer maar ergens anders proberen.
’s avonds even naar het voetballen kijken op het terras. Zwitserland is plotseling vergeten hoe je vanaf 11 meter een bal moet trappen. Jammer. Dan Belgie tegen Italie. Uiterst vermakelijk. Alleenmaar Belgen en  Belgen supportende Hollanders in de zaal. En een idioot die luidkeels Italie aanmoedigt en opspringt als de Azzuri scoren. Prachtig. Bijna gaan de Italianen met 2 – 0 de rust in maar dan krijgen de Belgen in de laatste minuut voor de rust een penalty. Dikke Schwalbe volgens ondergetekende, maar men luistert niet en begint in mijn richting te joelen. Als ik even wat drinken aan de bar haal zegt het meisje aan de tap lachend: “you’re gonna get some troubles” De Belgen blijven tegen elke logica in de gehele wedstrijd hopen op een resultaat. Niet dus.

Ik ga met een goed gevoel slapen.

Donderdag 1 juli

We gaan de volgende morgen uitgerust verder. Binnen niet al te lange tijd springen alle lichten weer op rood. Ernstig vervelend maar we negeren ze. Alles functioneert, behalve de distronic en de speedtronic. Als we even stoppen gaat het wel weer een tijdje goed. Bij Lyon is vlak voorbij het tolstation een ongeluk gebeurd. Grote drukte derhalve. Vrachtwagen chauffeurs moeten weer eens bewijzen dat ze toch lichtelijk asociale zijn. We dreigen op enig moment gemangeld te worden. Gelukkig geeft achter ons eentje ons de kans om voor hem te komen.  Keurig.  Tegen 2 uur bereiken we camping Le Soleil Fruité in Chateauneuf sur Isere. Hier hebben we twee nachten gereserveerd. Mooie camping met een mooie plaats. Alleen voordat we er op kunnen moet natuurlijk eerst de caravan los van de auto. Zit helemaal vast. Het lukt niet om contact te krijgen met Sijbesma in Tzummarum en ook gepruts met een schroevendraaier heeft geen enkel resultaat. Uiteindelijk klikt de koppeling toch los . We zwemmen even lekker, fietsen even naar het dorp  en eten ’s avonds heerlijk in het restaurant bij de camping. Een geslaagde dag.

Woensdag 30 juni

Alle Covid beperkingen lijken voorbij. We kunnen weer op vakantie. Frankrijk is dit voorjaar het doel. En in samenspraak met Arp en bianca hebben we gekozen voor een camping aande Drome. Na lang aarzelen is ons oog gevallen op Camping Le Glandasse in Die. We zijn van plan om op vrijdag 2 juli te vertrekken maar gaande weg denken we toch dat het misschien beter is om wat meer reistijd in te plannen. We vertrekken op woensdag 30 juni en ons eerste bestemming is camping Mamer in het Luxemburgse Mamer. Hier hebben we vaker gestaan en op deze manier kunnen we de reis redelijk over drie dagen verdelen.
We vertrekken ’s morgens om 6 uur. Het is mooi rustig reisweer. Al redelijk gauw vallen de eerste regendruppels en dit zijn zeker niet de laatste. Ondanks dit alles verloopt de reis voorspoedig. Het is niet druk op de weg en de tunnel bij Maastricht is een verademing. Waar je een aantal jaren geleden nog stpvoets van sroplicht naar stoplicht reed ben je de stad nu voorbij voordat je het in de gaten hebt. De rondweg rond Luik is een beetje druk maar we kunnen wel de gehele tijd doorrijden. Het is nog maar nauwelijks 1 uur als we al bij Mamer zijn. Maar wat moet je op een camping in Luxemburg in de regen? We besluiten om door te rijden. Het is altijd afwachten of de tolbadge het doet. Vooral als hij een aantal jaren niet is gebruikt. Gelukkig de slagboom gaat omhoog. Tussen Nancy en Metz verschijnt er plotseling een kerstboom met waarschuwingslichten in de display. Schrikken dus. Op een aire zoek ik contact met de Mercedes Pechhulp. Barbera helpt ons zeer vriendelijk en deskundig maar het lukt haar niet om op afstand de zaak te resetten. Op de Franse snelwegen mag Mercedes niet helpen. Zij raadt ons aan om zo snel mogelijk de snelweg te verlaten en dan weer te bellen. Als we de motor weer starten verdwijnen de meldingen weer. Waarschijnlijk toch een software probleem. We rijden dus verder op de snelweg. We overnachten op een camping in Flagny. Deze camping is slechts goed 2 km van de snelweg. Geen enkele luxe maar heerlijk rustig. Nog een aardige ontmoeting met een stel Limburgers in een immense Concorde camper. Er zit een aanhanger achter bijna zo groot als onze caravan. Hierin verstopt hij een oldtimer voor de toeristische ritjes. Zij is blond en praat ook op die manier. Groothandel in kappersartikelen blijkt toch iets op te leveren. En neen ze gaan zelden naar een winkel. De vrieskist is nog lang niet leeg. We slapen trouwens heerlijk rustig en vooral lang.