Zaterdag 18 juni
Het hek van de camping gaat beslist niet eerder open dan om 07.30 uur. Begrijpelijk voor de rust op de camping, maar als je zover moet als wij is het wel aan de late kant. We vertrekken precies om 7.30 uur van de camping. Het is prachtig mooi rustig weer. We vorderen redelijk snel. Het is rustig op de weg. Het duurt tot Metz aleer we met enige drukte te maken krijgen. We besluiten om te proberen de goedkopere tankstations in Luxemburg te bereiken. Vlak voorbij Metz springt ons motormanagement weer in nde storingstand. Weg cruisecontrol, weg Distronic beveiliging en dat zijn nog maar een paar van de vele lampjes die voortdurend branden. Het wordt dus nu neen kwestie van heel voorzichtig rijden en hopen dat na het tanken de storing weer verdwijnt. Niet dus. We rijden gecontreerd verder. Saaklje hangt een beetje half op haar kussen. Al met al geen plezierige rit. We besluiten om bij het La Place restaurant bij Apeldoorn te gaan eten. Het is verdacht rustig op het parkeerterrein en inderdaad blijkt met door omstandigheden te zijn gesloten. We hebben uitgerekend dat we misschien niet meer hoeven te tanken, maar bij Meppel begint de benzinemeter toch wel om een beetje extra Diesel te vragen. We slaan het eerste tankstation over, want bijna € 2,30 is toch wel erg gortig. We pakken noodgedwongen de volgende € 2,38. Omstreeks kwart over 8 rijden we onze oprit weer op.
Vrijdag 17 juni
Het is niet echt beter met Saakje. Iedere dag weer hebben we de hoop dat ze minder pijn heeft en zich vooral beter kan bewegen. Opnieuw blijven we wat op de camping hangen en dat is bij een temperatuur van 38° C geen pretje.
Hoewel we het verschrikkelijk jammer vinden besluiten we om naar huis te gaan. We halen even een paar boodschappen bij de Carrefour en gooien daar ook meteen de tank vol.
Als het ’s avonds een beetje is afgekoeld halen we de luifel van de caravan en pakken alles zo goed mogelijk in. We moeten morgen maar eens kijken hoe het gaat.
Donderdag 16 juni
En ja hoor vandaag tikt de thermometer de 38° C aan. Er zit weer helemaal niets anders op dan van het ene schaduwplekje naar het andere te verhuizen. Saakje gebruikt een aantal keren per dag buiten de caravandouche en gaat dan rustig in haar zwempak zitten wachten op de volgende douchebeurt. Het is heet. Ik heb er eigenlijk niet zo heel veel moeite mee. Ben tussen de middag nog even een kleine 20 km wezen fietsen. Jammer genoeg op enig moment een doodlopende weg in gefietst zodat ik voor de snelweg kwam te staan. Maar wel weer veel mooie natuur gezien.
Met Saakje gaat het niet veel beter. Ze heeft even geprobeerd in de auto te zitten en met een kussen waarin een gat zit, lijkt dat uit te houden. Fietsen met stukken schuimrubber op het zadel is nog niet echt een succes. We hebben besloten om het nog een paar dagen aan te zien.
Vanavond hebben we gereserveerd bij Le Grenier a Sel. Dit is een restaurant dat vrij lovende kritieken krijgt op de tripadvisor site. Maar eens even zien of dit uit te houden is. Het is meer dan goed gegaan. Saakje had een kussen met opening mee en kon het redelijk goed volhouden. Dit was zeker mede te danken aan de geweldige ambiance waarin we zaten.
Een grote grill, zeer aimabel personeel en ook nog eens heerlijk eten. Saakje begon met een haring / aardappelsalade terwijl ik heb genoten van een overheerlijke rilettes de porc. Vervolgens kreeg Saakje een Brochette de volailles en ik heerlijk krokante confit de Canard.
Saakje eindigde met een Fraises Melba en ik met een kaasplankje met Fromages de Bourgognes, Incroyable. Ik kwam pas weer bij mijn positieven toen ik ook het plankje al voor de helft op had. Ik vraag me heel vaak af waarom er in Nederland geen restaurants zijn die zulke lekkere dingen voor een betaalbare prijs op tafel kunnen zette. Nu weer hier, eergisteren in Meursault, in Grillon bij La Truffe Noir en bij Crucolo boven Caldonazzo. Het is altijd overdadig lekker en ook nog eens voor een zeer betaalbare prijs.
En dit heb ik waarschijnlijk wel vaker naarvoren gebracht, maar wat een warme aardige en sympathieke mensen zijn de Fransen in ieder geval op het platteland. Iedereen groet je, iedereen lacht naar je. Een fantastisch warm gevoel.
Woensdag 15 juni
Een zeer rustige dag vandaag. Saakje kan door haar val eigenlijk nog niet zitten en zeer zeker niet fietsen. We brengen de tijd daarom maar door met wat lezen, puzzelen en zo nu en dan een beetje wegdoezelen. We hopen natuurlijk dat het morgen weer beter gaat maar de prognoses bij een gekneusd staartbeen zijn niet echt gunstig
We houden de moed er in ieder geval maar een beetje in en we hebben er gelukkig mooi weer bij. Vanmiddag was het hier 33 ° C.
dit was zelfs voor mij te warm om een eind te gaan fietsen. Het slechte nieuws is echter dat in de loop van de week nog veel heter wordt. Op zaterdag wordt het hier 38 ° C. Doe ik dan de lange broek uit
Dinsdag 14 juni
Vandaag een enigszins gedwongen rustige dag. Saakje is gisteravond een beetje ongelukkig op een campingstoeltje gevallen en heeft wat moeite met fietsen. Verder niets ernstigs maar het is even lastig.
Daarom rustig aan. We hebben vanmorgen de auto even schoongemaakt want die plakte een beetje van de lindeboom op ons eerste plekje. Hij glimt nu weer als vanouds.
Daarna even naar de Lidl gefietst voor een paar boodschappen. Deze is op nog geen 5 minuten afstand, dus lekker dichtbij. We blijven verder een beetje bij de caravan hangen. We wilden gaan zwemmen maar de gemeente heeft in al haar wijsheid besloten dat het zwembad pas om 17.00 uur open gaat.
Om goed 15.00 uur besluit ik om toch maar een stukje te gaan fietsen. Ik volg de Voie Verte langs Santenay en fiets nu door naar St Leger sur Dheune. Onderweg wijk ik van de route af door ieder dorpje even te bezoeken.
In het dorpje Devenny tref ik in de tuin van het gemeentehuis deze antieke broeikas aan. Diep ingegraven en helemaal van metaal met antieke ornamenten.
Het einddoel St Leger blijkt een redelijk groot dorp. Maar zonder echt gezellige dorpskern zoals we die in de Provence gewend zijn.
Al met al fiets ik ruim 35 km en ben tegen 17.00 uur weer op de camping. We laten ons een paar gehaktballen van de Huizumer slager goed smaken en zitten verder lekker te lezen.
Maandag 13 juni
Het zal de aandachtige lezer niet zijn ontgaan. Ik heb de paginavolgorde even omgedraaid. Het laatste nieuws dus bovenaan. Anders moet je aan het einde van de vakantie eerst wel 20 oude verhalen door.
Het begint ernstig eentonig nieuws te worden, maar de wolken lijken helemaal op. De luchten worden steeds blauwer. Na het ontbijt en de koffie stappen we op de fiets voor een tochtje richting Beaune. Dat is dik 20 kilometer dus we zien wel hoever we komen. Het is in het begin even moeilijk om de goede route te vinden. Via een grote bouwplaats belanden we op een heel smal grotendeels overwoekerd pad langs de spoorlijn. Het is nooit breder dan 30 cm en ook nog eens bezaaid met keien en kuilen. Op plaatsen woekeren de brandnetels tierig. Na ruim twee kilometer bereiken we een enigszins begaanbare weg. Hij voert ons opnieuw door prachtige wijnvelden en langs pittoreske dorpjes.
Links en rechts staan de grote Domaines van de wijnboeren. Bijna echte kastelen.
Overal op het land is men bezig om de druivenranken in toom te houden. Vaak machinaal maar ook geregeld nog met de hand.
Langs de route heeft men op veel plaatsen rustpunten voor fietsers gemaakt. Soms zelfs met ruststoelen.
Plotseling zien we achter een heuvel het plaatsje Meursault opduiken. Een van de bekendste wijndorpjes uit de Bourgogne.
We zoeken een plekje om te eten en vinden dat bij het hotel du Centre. Heerlijk achter in de tuin. Wij zijn de eersten en vragen ons al af of we een goed keus hebben gemaakt. Langzaam beginnen de tafels zich echter te vullen met locals die meestentijds goed gekleed en gesoigneerd elkaar zoenend begroeten. Vrijwel iedereen verdwijnt ook even in de keuken om de kok te begroeten. Echte Franse tafereeltjes. De parfum luchten vullen het terras.
Wij laten ons verrassen met lokale lekkernijen. Saakje begint met Foie Gras en ik met oeufs en Meurette.(gepocheerde eieren in heerlijke rode wijnsaus)
Vervolgens krijgt Saakje een lamsbout in heerlijke saus met couscous en ik krijg Volaille (gevogelte) met aardappelpuree in een zachte saus met waarschijnlijk een of andere blauw aderkaas. Saakje besluit met een Creme Brulee en ik doe me te goed aan een salade agrumes met grand manier. (citrusvruchten) We hebben werkelijk genoten.
We willen langs de andere kant dan vanmorgen terug fietsen maar verdwalen enigszins tussen les Etangs d’Or. Uiteindelijk wijst een gemeentemedewerker ons de weg. Tegen 16.00 uur belanden we weer op de camping. Het is nog steeds geweldig weer en we zoeken een plekje in de schaduw om wat te lezen.
We zijn de gehele dag verblijd met appjes van Tjerkje die met Koos en Ingrid onderweg is naar de Arena voor het concert van de Roling Stones. Ze zijn vol vuur. Het is dan ook een triest einde als blijkt dat Mick Jagger corona heeft. Concerten van de Stones zijn namelijk een belevenis die je nooit vergeet.
Zondag 12 juni
Vanmorgen tegen half zes horen we plotseling druppen op de caravan. Dus snel uit de caravan en de fietsen en andere zaken onder het zonneluifeltje gezet. Het luifeltje doet zijn naam alle eer aan. Het is een zonneluifel!
De bui duurt nog geen 5 minuten maar er staan natuurlijk al hele plassen water op de luifel en hij zakt aan alle kanten door.Leuk geprobeerd maar krekt geen prijs.
Als we wakker worden kunnen we eigenlijk niet geloven dat het vannacht heeft geregend. Staalblauwe luchten en geen wind. Om een uur of kwart over tien zijn we er klaar voor om naar de markt. Saakje heeft echter nog even een rondje op de camping gefietst en een hele mooie grote lege plek ontdekt. Even samen kijken en de beslissing valt snel. We gaan verhuizen. Tegen elf uur hebben we alles overgebracht. Saakje lopend met de waslijn en ik zo snel mogelijk met de caravan achter de auto. Ik heb verschrikkelijk haast natuurlijk omdat ik bang ben dat iemand ons voor is.
Ik race de plaats voorbij en sta een paar plaatsen verder verbaasd te kijken waar onze fietsen die we er op hadden gezet zijn gebleven. Dan hoor ik Saakje achter mij roepen.
Verkeerde plek. Dus even een rondje over de camping waarbij ik op het laatste moment in de gaten krijg dat ik weer de verkeerde kant dreig op te gaan. Gelukkig corrigeerbaar door een meter of 5 achteruit te rijden en ik beland op de goede plaats.
We laten het spul even gewoon staan en stappen op de fiets naar de markt. Echt heel gezellig en groot. Maar ook verschrikkelijk warm terwijl we al aardig verhit waren van de verhuizing. We drinken een cappuccino en kopen nog even een stukje originele
boerenkaas. Te duur natuurlijk maar vooruit maar weer. Verder nog een paar lekkernijen en terug naar de camping.Hier installeren we ons verder. De grote voortent luifel er voor en we gaan lekker in de rust.
Zaterdag 11 juni
Opnieuw een geweldig begin van de dag. Ik maak even een praatje met een ouder Duits echtpaar dat gisteravond op de fiets met volledige bepakking is
aangekomen. Ze blijken al 4 weken onderweg vanuit de Allgau. Ze hebben een complete rondrit door Frankrijk gemaakt Helemaal tot Les Sables D’ollone aan de Atlantische kust. Nu gaan ze langzaam aan weer naar de Heimat.
En nog eens goed kijken. Neen, geen elektrische fiets dus. Ze vermeldt ook nog even dat dit de 5e keer is dat ze door Frankrijk trekken. Daarvoor gingen ze altijd naar Finland en Zweden. Ja inderdaad, helemaal naar het noorden.
We gaan na de lunch maar weer een stukje fietsen. We volgen nu de Voie Verte richting Chalons sur Saone. Ook dit is weer een hele mooie route.
Tijdens de tocht zien we zeker 10 schutsluzen waar iedere keer een verval van zeker 8 meter wordt overbrugd. Imposant gezicht.
Er zitten ook op veel plaatsen vissers langs Le Canal.
We fietsen tot vlakbij Les Fontaines en besluiten daar maar te keren. De teller staat alweer op bijna 25 km als we terug op de camping zijn.
We halen bij een alleraardigste slager wat worstjes en speklapjes en werkelijk heerlijke rilette de Porc. Homemade en dat is te proeven.
’s avonds lekker het vlees op de gasbarbecue. Genieten.Ik heb nog steeds geen Wifi en de schotel functioneer ook voor geen meter, dus ik blijf grotendeels verstoken van de megaprestatie van het Nederlands elftal tegen Polen. Ik denk niet dat we wereldkampioen worden.
Vrijdag 10 juni
We hebben heerlijk geslapen. Helemaal niets of niemand gehoord. En dat is toch wel een heerlijk gevoel. Het gevoel wordt nog ernstig beter als we uit de caravan stappen. Een staalblauwe lucht en geen zuchtje wind.
We hebben brood besteld bij de camping receptie en dat smaakt werkelijk geweldig. De pain cereale is precies zoals het moet. Krokante korst en heel veel zaden. Na de koffie stappen we op de fiets om het dorpje te verkennen. Het is Frans.
In de hoofdstraat zitten wel drie bakkers en ook verder is er genoeg op winkelgebied. Bij de Casino supermarkt kopen we scheerapparaatje voor mij. Dit is tot dusver het enige dat we hebben vergeten.
Na de middag gaan we fietsen langs de voie Verte bij het Canal du Centre
Het zijn uitstekend onderhouden wegen en heel erg rustig. We gaan richting Santenay en hier kijken we even rond op de camping waar we ruim 20 jaar geleden ook nog eens hebben gestaan. We kennen er echt helemaal niets van terug. Alleen de brug bij de ingang van het dorp die compleet met bloemen is versierd is herkennen we nog.
We hadden eigenlijk terug gemoeten naar het Canal, maar we pakken een andere voie verte op. Deze voert ons bijna 10 km lang door de wijnvelden steeds verder omhoog.
Uiteindelijk bereiken we het stadje Nolay waar we op het Place des Halles een versnapering gebruiken.
De terugweg gaat in vliegende vaart. We hoeven de eerste kilometers niet een keer te trappen.
We eten ’s avonds een pizza op het terras waar we na het eten nog geruime tijd blijven praten met een Engels echtpaar. My dad was a conservatif, his dad was a conservatif en his graddad also was a conservatif. So yes I am a conservatif. But we have an idiot as prime minister for whom I’m bloody ashamed. The man should be shot.
De gehele toestand rond de brexit komt voorbij, de immigrantenkwestie en tot slot nog The Great Reset. Dus het eten was al verteerd toen we weer bij de caravan waren. Maar verschrikkelijk interessante conversatie dus.
We gaan tegen elf uur op bed met het gevoel van een prachtige dag
Donderdag 9 juni 2022,
We zijn vertrokken. We wilden eerst gisteren, maar de voorspellingen waren dusdanig slecht dat we het een dag hebben uitgesteld. Vanmorgen om half vijf werd ik gewekt door Saakje. Dus ik ook maar van bed en we hebben rustig alle zaken geregeld die gisteravond door de overvloedige regenval niet waren gebeurd. Der spiegels moesten nog op de auto en nog een aantal kleine dingen. Het werd uiteindelijk 10 voor 6 toen we de straat uitreden. Toen nog vol goede moed. Maar dat werd al snel minder. er was een ongeval gebeurd bij Hoenderloo. Hier hebben we meer dan een half uur stapvoets gereden en dan weer stilgestaan. Maar gelukkig konden we weer verder. Tussen Arnhem en Wageningen nog eenzelfde situatie. We hadden op enig moment meer dan drie uur gereden en nog maar 160 km op de teller. We hebben echter stug doorgezet en hebben verder geen tegenslagen ondervonden. We maken verder goede vorderingen en zo rond een uur of vier besluiten we om een poging te wagen om door te rijden naar de camping die we voor onze eerste paar dagen in het hoofd hadden. Het lukt. Het wordt steeds rustiger op de weg dus we kunnen lekker door rijden. Om kwart voor zeven arriveren we op camping Le Paquier Fané in Chagny. De teller geeft 916 km aan. Het is toch nog redelijk snel gegaan.We hebben onderweg slechts een handvol collega caravans gezien dus we verwachten eigenlijk alleen lege plekken. De camping staat bijna vol.
Maar we vinden een alleraardigste plek en installeren ons in alle rust.
We eten heerlijk van de meegebrachte macaroni en slapen vrijwel meteen in.